حقایق برج کج پیزا

حقایق برج کج پیزا

برج پیزا مدتهاست که مردم محلی و گردشگران را مجذوب خود کرده است. هر ساله میلیون ها نفر از این جاذبه دیدن می کنند تا عکس بگیرند.

ساخت و ساز بین سال های ۱۱۷۳ و ۱۳۹۹ انجام شد
ساخت برج پیزا بین سال‌های ۱۱۷۳ تا ۱۳۹۹ انجام شد. برج ناقوس پیزا برای جشن گرفتن آیین‌های مسیحی و کاتولیک دوران قرون وسطی ساخته شد. دارای هشت طبقه ستون دار است که شامل ستون های مرمری است. 
207 ستون مرمری در برج پیزا وجود دارد. ارتفاع این برج ۱۸۵.۹ فوت یا ۵۶.۶۷ متر است. رسیدن به قله مستلزم برداشتن ۲۵۱ قدم است. به خاطر داشته باشید که پله ها پله های مارپیچی هستند. 
بر خلاف دیگر بناهای تاریخی ایتالیا، ساخت برج پیزا تقریبا دو قرن طول کشید. دلیل اصلی این امر جنگ ها و نبردهایی بود که ساخت برج را مختل کرد. 

پیزا بخشی از مجموعه کلیسای جامع است
برج پیزا بخش مهمی از مجموعه کلیسای جامع بود. در دوران قرون وسطی، برج پیزا نقش مهمی در اتحاد ایتالیایی ها داشت. پس از اکسپدیشن نظامی، پیزا تصمیم به ساختن کلیسای جامع باشکوه برج عمودی  گرفت. 
مدیریت آن زمان از سنگ مرمر رومی برای ساخت مجموعه ساختمان ها استفاده می کرد. این شامل یک قبرستان محصور، یک کلیسای جامع، و یک غسل تعمید گنبدی است. 

 بیش از ۸۰۰ سال تاریخ 
برج پیزا بیش از ۸۰۰ سال است که اهمیت تاریخی دارد. اگرچه ساخت و ساز بین قرن های ۱۱ و ۱۳ انجام شد ، اما برج در سال ۱۱۷۸ متمایل شد. در آن زمان، ساختمان تنها سه طبقه داشت. 
تحقیقات نشان می دهد که انتخاب مکان بر ساخت برج کج پیزا تأثیر گذاشته است. از آنجایی که پیمانکاران آن زمان از خاک شنی و خاک رس جابجایی برای لنگر انداختن برج استفاده می کردند، این مواد برای سازه ای با وزن ۱۴ تن ایده آل نبودند. 
معمار سعی کرد با اضافه کردن داستان های کوتاه تر در یک طرف، مشکل را برطرف کند. با این حال، استراتژی کارساز نبود. تحقیقات نشان می دهد که برج پیزا به سرعت ۱-۲ میلی متر در سال خم می شود و سقوط می کند. 

برج پیزا در ابتدا کج نبود
اگرچه برج پیزا به دلیل ساختار و ظاهر لاغر خود مشهور است، اما در ابتدا کج نبود. طرح اولیه ساخت برج مستقیم بود. ضلع شمالی در هنگام ساخت طبقه دوم به دلیل خاک بد زیر آن شروع به تیتراژ کرد. 
برخی از مورخان می گویند که اصطلاح “پیزا” از یونانی به معنای “شن های باتلاقی” آمده است. برج پیزا سه متر پایه داشت، یعنی احتمال تکیه از ابتدا بیشتر بود. برخی از مطالعات نشان می دهد که جنگ های مکرر شهر پیزا را برای سال های زیادی مشغول نگه داشته و بر ساخت برج تأثیر گذاشته است. 

گالیله گالیله از آن برای آزمایش استفاده کرد 
همه در مورد دانشمند معروف گالیله گالیله می دانند. این دانشمند افسانه ای از برج پیزا برای آزمایش های مختلف برای اثبات نظریه های خود استفاده کرد. گالیله به بالای برج رفت و با پرتاب دو گلوله توپ با اندازه های مساوی با ماساژهای مختلف، جاذبه را آزمایش کرد. 
گالیله دریافت که جسم سنگین‌تر سریع‌تر از جسم سبک‌تر سقوط کرده است. آزمایش گالیله ارزش قابل توجهی در نوآوری های علمی دارد.
بنیتو موسولینی آن را خراب کرد 
موسولینی، یک دیکتاتور ایتالیایی، در سال ۱۹۳۴ تلاش کرد تا مشکل کج شدن برج را برطرف کند. موسولینی منابع مختلفی را برای صاف کردن ساختمان فراهم کرد. تیم اختصاص داده شده برای این پروژه، سوراخ هایی را در فونداسیون ایجاد کرده و در دوغاب پمپاژ کردند. 
با این حال، این پروژه به دلیل پمپاژ نادرست زمین به فونداسیون شکست خورد. در نتیجه، آنها نتوانستند شیب را اصلاح کنند. به همین ترتیب، سیمان سنگین به پایه برج آسیب رساند و باعث فرورفتن آن در خاک شد. از آن زمان به بعد، ساختمان لاغرتر شده است. 

پیزا از چهار زلزله جان سالم به در برد 
تحقیقات نشان می دهد که برج پیزا در طول تاریخ از چهار زلزله جان سالم به در برده است. نکته جالب در مورد این برج این است که هنوز برج بلند است. تیمی از مهندسان تحقیقات کاملی را برای تعیین دلیل زنده ماندن این برج انجام دادند. 
مهندسان دریافتند که برج پیزا ساختار خاکی پویا و منحصر به فردی دارد. این بدان معنی است که خاک نرم زیر برج پیزا از طنین آن جلوگیری می کند. گرچه همین خاک باعث ناپایداری و تکیه می شد، اما برج را از سقوط محافظت می کرد. برج پیزا از چندین رویداد لرزه ای از جمله چهار زمین لرزه جان سالم به در برده است. 
پیزا تنها برج کج نیست
واقعیت جالب دیگر در مورد پیزا این است که این تنها برج کج ایتالیا نیست. سازه های می پیسانی به دلیل داشتن زمین های نرم، دچار کج و ناپایداری سازه ای شده اند. یکی از سازه های کج، کلیسای قرن دوازدهم به نام سان نیکولا است که در نیم مایلی برج کج پیزا واقع شده است.
همه می توانند از برج پیزا دیدن کنند 
بهترین چیز در مورد برج پیزا این است که همه می توانند از این مکان دیدن کنند، ساختار را کشف کنند، منحصر به فرد بودن را تحسین کنند و برای ایجاد خاطره عکس بگیرند.

چرا برج پیزا کج می شود؟
در سال ۱۱۷۳، ساخت و ساز برج ناقوس مرمر سفید برای مجموعه کلیسای جامع در پیزا، واقع بین رودخانه های آرنو و سرچیو در توسکانی، مرکز ایتالیا، آغاز شد. زمانی که سازندگان   هشت طبقه برنامه ریزی شده را حدود پنج سال بعد به پایان رساندند، پایه برج به طور ناهموار روی زمین زیر آن نشست، مخلوط متراکمی از خاک رس، ماسه و صدف بود  در نتیجه، سازه به طور قابل مشاهده به سمت جنوب متمایل شده بود. اندکی پس از آن، جنگ بین پیزا و جنوا، یکی دیگر از ایالت های ایتالیا، آغاز شد و ساخت و ساز برای نزدیک به یک قرن متوقف شد. این تأخیر باعث شد که فونداسیون بیشتر مستقر شود و احتمالاً از فروریختن زودهنگام برج ناقوس جلوگیری کرد.
هنگامی که ساخت و ساز از سر گرفته شد، مهندس ارشد جیووانی دی سیمون سعی کرد با اضافه کردن سنگ تراشی اضافی به سمت کوتاه، نازک بودن را جبران کند، اما وزن اضافی باعث شد که سازه حتی بیشتر کج شود. این برج به طور رسمی در حدود سال ۱۳۷۰ تکمیل شد، اما باریکه آن تنها در طول شش قرن بعدی افزایش یافت و به بخشی جدایی ناپذیر از جذابیت عجیب این بنا تبدیل شد. علیرغم تلاش‌های مختلف برای تقویت آن، برج پیزا با سرعت ۰.۰۵ اینچ در سال به فروکش ادامه داد و آن را در معرض خطر فزاینده‌ای فروپاشی قرار داد.