تاریخچه سفالگری در جهان 

تاریخچه سفالگری در جهان 

سفالگری یک شکل هنری جذاب است که هزاران سال است که انجام می شود. این شامل دستکاری خاک رس به اشکال و اشکال مختلف و سپس پختن آن در دمای بالا برای جامد شدن آن به اشیاء سرامیکی بادوام است. در طول تاریخ، سفال اهداف مختلفی از جمله ظروف کاربردی برای نگهداری و حمل کالا گرفته تا قطعات تزئینی پیچیده که مهارت و خلاقیت هنرمند را به نمایش می‌گذارد، انجام شده است.سفالگری به هنر ساخت بشقاب، فنجان، گلدان، ظروف پخت و پز و… با استفاده از خاک رُس گفته می شود.در این مقاله به دنیای سفال می پردازیم و ده حقیقت جالب را که ممکن است ندانید بررسی کنیم.

نکات کلیدی:
سفال با قدمت بیش از ۱۰۰۰۰ سال از خاک رس ساخته شده و انواع مختلفی دارد. این می تواند هم کاربردی و هم تزئینی باشد و بر دیگر اشکال هنری تأثیر گذاشته است.
سفال در کوره پخته می شود و تأثیر فرهنگی قابل توجهی داشته است. همچنین یک سرگرمی و صنایع دستی محبوب است که افراد در هر سنی از آن لذت می برند.

سفالگری به چند دلیل در بین مردم از محبوبیت ویژه ای برخوردار است.

اول اینکه خاک رُس که لازمه ی اصلی سفالگری است بسیار ارزان بوده،
و هر کسی به راحتی می تواند آن را تهیه کند و یک ظرف قابل استفاده و مفید از آن تهیه کند.
دوم اینکه می توانید با پوشش لعاب این ظروف را ضد آب کنید تا رطوبت را به خود جذب نکند.
سوم اینکه ظروف سفالی نسبت به ظروف دیگر راحت تر تمیز می شود.
به علاوه که ظروف سفالی زیبایی خاصی دارند و از نظر زیبایی از هر ظرف دیگری متمایز هستند.

تاریخچه سفالگری در جهان از آغاز
برای اولین بار مردم شرق آسیا یعنی کشورهای چین و ژاپن حدود ۱۴۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح،
خیلی قبل از آنکه کشاورزی و کشت و کار را آغاز کنند، به ساخت ظروف با استفاده از گل رُس مشغول شدند.
ظروف سفالی اولیه به وسیله ایجاد یک سوراخ داخل یک گلوله ی گلی و یا با شکل دهی گل به صورت یک رشته ی مار مانند،
و قرار دادن رشته به شکل مارپیچ و لایه به لایه روی هم ساخته می شدند.
ممکن است در ابتدا ظروف را به صورت سبد های حصیری تهیه کرده؛
و روی حصیر را با استفاده از گل مسدود کرده باشند
تا به این نتیجه برسند که می توان با استفاده از گل ظروف بهتری ایجاد نمود.

قدمت سفال به هزاران سال پیش می رسد.
سفال یکی از قدیمی ترین اشکال هنر و صنایع دستی کاربردی است که شواهدی دال بر وجود آن به بیش از ۱۰۰۰۰ سال پیش بازمی گردد. تمدن های باستانی در سرتاسر جهان، از چین تا یونان، قطعات سفالی زیبایی از خود به جای گذاشته اند که نگاهی اجمالی به فرهنگ و تاریخ آنها ارائه می دهد.

سفال از خاک رس ساخته شده است.
ماده اولیه مورد استفاده در سفال خاک رس است که یک ماده طبیعی است که از مواد معدنی مانند سیلیس، آلومینا و آب تشکیل شده است. خاک رس شکل می گیرد، قالب گیری می شود و سپس در دمای بالا پخته می شود تا آن را سخت کند و اشیاء سرامیکی بادوام ایجاد کند.

سفال انواع مختلفی دارد.
سفال در اشکال و سبک های مختلفی وجود دارد. از ظروف چینی ظریف و سفالی رنگارنگ گرفته تا ظروف سنگی و سفالی، هر نوع سفال ویژگی ها و کاربردهای منحصر به فرد خود را دارد. برخی از سفال ها برای اهداف عملی مانند بشقاب و کاسه طراحی شده اند، در حالی که برخی دیگر صرفاً تزئینی هستند .

سفال را می توان با دست ساخت یا چرخ انداخت.
دو روش اصلی برای ساخت سفال وجود دارد: ساخت دستی و پرتاب چرخ. ساخت دستی شامل شکل دادن به خاک رس با دست با استفاده از تکنیک هایی مانند کلاف کردن، نیشگون گرفتن و ساخت دال است. از سوی دیگر، پرتاب چرخ از چرخ سفالی برای شکل دادن به گل رس به اشکال متقارن استفاده می کند.

لعاب ها به سفال ها رنگ و بافت می بخشند.
لعاب ها را قبل از پختن روی سفال می زنند تا رنگ، درخشندگی و بافت به قطعه تمام شده اضافه شود. لعاب ها از مخلوطی از مواد معدنی و مواد دیگر ساخته می شوند که با حرارت دادن، پوششی شیشه مانند روی سطح سفال ایجاد می کنند. این نه تنها ظاهر آن را زیباتر می کند، بلکه در برابر آب و لکه ها نیز مقاوم تر می شود.

سفال یک میراث فرهنگی مهم است.
در طول تاریخ، سفال نقش مهمی در بیان فرهنگی و داستان سرایی داشته است. از سفال‌های بومی آمریکا که الگوها و نمادهای پیچیده را به تصویر می‌کشند تا چینی‌های چینی که هنر ظریفی را به نمایش می‌گذارد، سفالگری سنت‌ها، باورها و مهارت‌های هنری جوامع مختلف را منعکس می‌کند.

سفال می تواند کاربردی و تزئینی باشد.
در حالی که سفال می تواند برای اهداف عملی مانند نگهداری غذا یا آب استفاده کند، اما به دلیل ویژگی های زیبایی شناختی آن نیز بسیار ارزشمند است. بسیاری از قطعات سفالی به دلیل ارزش هنری خود مورد تحسین و جمع آوری قرار می گیرند، خواه یک گلدان با لعاب زیبا باشد یا یک مجسمه سرامیکی نقاشی شده با دست.

از کوره ها برای آتش زدن سفال استفاده می شود.
پختن سفال در کوره گامی مهم در فرآیند ساخت سفال است. کوره ها کوره هایی با طراحی خاص هستند که به دمای بالایی می رسند، معمولاً بین ۱۸۰۰ تا ۲۵۰۰ درجه فارنهایت (۹۸۲-۱۳۷۱ درجه سانتیگراد). گرما خاک رس را به یک ماده سرامیکی دائمی تبدیل می کند و آن را بادوام و ماندگار می کند.

سفالگری بر دیگر اشکال هنری تأثیر گذاشته است.
هنر سفالگری تأثیر بسزایی در سایر رشته های خلاقانه داشته است . از تکنیک ها و طرح هایی در زمینه هایی مانند مجسمه سازی، نقاشی و حتی معماری الهام گرفته است. هنرمندان اغلب عناصر سفال را ترکیب می کنند یا از سنت های سفالگری الهام می گیرند تا آثاری منحصر به فرد و خلاقانه خلق کنند .

سفالگری یک سرگرمی و صنایع دستی محبوب است.
ساخت سفال به یک سرگرمی و هنر محبوب برای افراد در هر سن و سطح مهارت تبدیل شده است. بسیاری از افراد با کثیف کردن دستان خود، شکل دادن به گل رس به اشیای زیبا و کاربردی، شادی و آرامش می یابند. کلاس ها، کارگاه ها و استودیوهای سفال فرصتی را برای افراد فراهم می کند تا جنبه خلاقانه خود را کشف کنند و هنر سفالگری را بیاموزند.

پیشینه سفالگری در جهان

بعد از این بود که مردم برای ارزان تر تمام شدن ظروف سفالی کودکان را به کار در این صنعت گماشتند.
لذا قوم هندو اروپایی کودکان زیادی را به عنوان برده به یونان، ایتالیا و چین فرستادند تا به عنوان کارگر سفالگری مشغول به کار شوند.
از همان ابتدا مردم از سفالگری به عنوان ساخت هویت اجتماعی خود یا نشان دادن این که آنها چه کسانی بوده
و با دیگران چه تفاوت هایی داشتند استفاده می کردند.
بسیاری از طرح هایی که در ظروف سفالی مورد استفاده قرار می گرفت وام گرفته از طرح پارچه و لباس هایی بود
که آنها نیز هر گروه از مردم را با گروه دیگر متمایز می ساخت.
در یک برهه از زمان سفالگری یونانی با سفالگری آسیای غربی بسیار متفاوت بود.
و هر دوی این ها نیز با سفالگری مصری یا سفالگری چینی تفاوت های بسیاری داشتند.

همچنین سفالگری تمدن اتروسک (تمدنی که پیش از میلاد مسیح در شبه جزیره ایتالیا می زیستند)؛
نیز با دیگر سفالگری ها تفاوت هایی داشت،
ولی از بسیاری از جهات شبیه به سفالگری یونانی بود.
به عبارتی چون برقراری ارتباط با سرزمین های دیگر به سختی انجام می شد ،
سفالگری هر سرزمین با سفالگری سرزمینی دیگر هیچ شباهتی نداشت.
و هر کدام از فنون و طرح های خاص خود در این فن استفاده می کنند.
با به وجود آمدن پیشرفت و بزرگ تر شدن تمدن ها، مردم فقط به ساخت ظروف بسنده نکردند.
بلکه از سفالگری برای تولید وان حمام کودک، صندلی، لوله های آب، تیله ی بازی،
ظروف پخت و پز و سرو غذا، ظروف ذوب فلز و دیگر ابزار آلات مورد نیاز خود استفاده نمودند.

نتیجه
سفال نوعی هنر غنی و باستانی است که قرن ها فرهنگ های سراسر جهان را مجذوب خود کرده است. سفال از آغاز به عنوان ظروف کاربردی تا تکامل آن به عنوان شکلی از بیان هنری، جایگاه ویژه ای در تاریخ بشر دارد. این ۱۰ واقعیت در مورد سفال، نگاهی اجمالی به دنیای این صنعت جذاب را ارائه می دهد: ۱. قدمت سفال به بیش از ۲۰۰۰۰ سال می رسد و آن را به یکی از قدیمی ترین هنرهای خلق شده توسط انسان تبدیل می کند. تمدن های باستانی مانند مصریان، یونانی ها و چینی ها همگی در توسعه و فنون سفالگری سهیم بودند. سفال را می توان با استفاده از انواع خاک رس مانند ظروف سفالی، سنگی و چینی ساخت که هر کدام خواص منحصر به فرد خود را دارند.۴. چرخ سفالگری روش ساخت سفال را متحول کرد و امکان طراحی های دقیق تر و پیچیده تر را فراهم کرد. تکنیک های ساخت دستی مانند کلاف و دال سازی امروزه نیز برای ایجاد سفال بدون استفاده از چرخ استفاده می شود.۶. لعاب ها برای افزودن رنگ و پوشش محافظ به قطعات سفال، از رنگ های خاکی تا رنگ های پر جنب و جوش استفاده می شوند. پخت سفال شامل حرارت دادن خاک رس تا دمای بالا در کوره است که باعث تقویت خاک رس و تبدیل آن به ماده ای بادوام می شود. بسیاری از فرهنگ‌ها دارای سبک‌های سفالگری متمایز هستند، از جمله سفال‌های بومی آمریکا، چینی ژاپنی و سفال‌های سیاه‌پیکر یونانی. سفال دارای اهداف کاربردی و هنری است، از اقلام روزمره مانند بشقاب و کاسه تا قطعات تزئینی و مجسمه سازی. امروزه، سفالگری به عنوان یک هنر مدرن به رشد خود ادامه می‌دهد و هنرمندان معاصر مرزهای خلاقیت و نوآوری را در پیش می‌گیرند.