جزیره مارها
جزیره مارهای برزیل خارج از محدوده و مملو از افعی های سمی، نام مستعار ترسناکی دارد.
در سواحل برزیل ، تقریباً ۹۳ مایل دورتر از مرکز شهر سائوپائولو ، Ilha da Queimada Grande قرار دارد که به عنوان “جزیره مار” نیز شناخته می شود. این جزیره به دلایل بسیار خوبی توسط توسعه دهندگان انسانی دست نخورده است. محققان تخمین می زنند که ۲۰۰۰ تا ۴۰۰۰ سر نیزه طلایی در این جزیره زندگی می کنندکه بین یک تا پنج مار در هر متر مربع است.
تعداد مارها اگر مثلاً دو اینچ طول و غیر سمی بودند، شاید چندان وحشتناک نبود. اما مارهای روی Queimada Grande یک گونه منحصر به فرد از افعی گودال، سر نیزه طلایی ( Bothrops insularis ) هستند. جنس سر نیزه ای مارها مسئول ۹۰ درصد مرگ و میرهای مربوط به مارگزیدگی در برزیل است. سر نیزه‌های طلایی می‌توانند تا بیش از نیم متر رشد کنند و دارای یک سم قدرتمند سریع الاثر هستند که گوشت اطراف نیش‌هایشان را آب می‌کند.
بسیاری از پرندگان دریایی مهاجر از Queimada Grande به عنوان نقطه استراحت استفاده می کنند به اندازه کافی برای تغذیه یک جمعیت بسیار متراکم مار است زهر قوی سر نیزه طلایی به دلیل نیاز به مار برای ناتوانی سریع و کشتن پرندگان دریایی که روی درختان جزیره فرود می آیند، قبل از اینکه بتوانند پرواز کنند در یک اکوسیستم جزیره ای که توسط صدها رقیب اشغال شده است
سر نیزه های طلایی به قدری خطرناک هستند که به استثنای برخی از تجهیزات علمی، نیروی دریایی برزیل صراحتاً هر کسی را از فرود در جزیره منع کرده است .
در حالی که هیچ گزارش رسمی از گاز گرفتن یک سر نیزه طلایی وجود ندارد ، مردم محلی در شهرهای ساحلی نزدیک Queimada Grande دوست دارند دو داستان وحشتناک مرگ در جزیره مار را بازگو کنند. در یکی، یک ماهیگیر ناخواسته برای چیدن موز وارد جزیره می شود. طبیعتاً او گاز گرفته است. او موفق می شود به قایق خود بازگردد، جایی که بلافاصله به زهر مار تسلیم می شود. او مدتی بعد در عرشه قایق در حوضچه ای از خون پیدا می شود.
داستان دیگر مربوط به آخرین اپراتور فانوس دریایی و خانواده اش است. یک شب یک مشت مار از پنجره وارد می شوند و به مرد و همسرش و سه فرزندشان حمله می کنند. در یک بازی ناامیدانه برای فرار، آنها به سمت قایق خود فرار می کنند، اما توسط مارهایی که روی شاخه های بالای سرشان قرار دارند گزیده می شوند.
مارسلو دوارته، زیست‌شناسی که بیش از ۲۰ بار از جزیره مار بازدید کرده است، می‌گوید که ادعای محلی‌ها مبنی بر یک تا پنج مار در هر متر مربع اغراق آمیز است، هرچند شاید خیلی زیاد نباشد. یک مار در هر متر مربع بیشتر شبیه آن است. نه این که خیال آدم را راحت کند: با یک مار در هر متر، شما هرگز بیش از سه فوت با مرگ فاصله ندارید.
قبل از رفتن بدانید
در حال حاضر رسیدن به جزیره به صورت قانونی نیازمند همکاری نیروی دریایی برزیل است. یک شرط مطمئن تر این است که سعی کنید مارها را در سرزمین اصلی برزیل، در اسارت ببینید.
در حال حاضر جزیره خارج از دسترس انسان است و دولت برزیل بسیار سخت گیرانه کنترل می‌کند که چه کسی و در چه زمانی از جزیره بازدید می‌کند. بازدیدکنندگان عموماً زیست شناسان و محققانی هستند که با اجازه مخصوصی که به آنها داده شده برای تحقیق و مطالعه بر روی مار سرنیزه‌ای طلایی، از جزیره بازدید می‌کنند. نیروی دریایی برزیل سالی یک بار برای تعمیر و نگه‌داری فانوس دریای به جزیره سر می‌زند.
باوجود همه خطرات، قاچاقچیان حیات‌وحش برای به دام انداختن افعی طلایی به جزیره می‌روند تا آنها را با قیمت‌های زیاد در بازار سیاه به فروش برسانند.
