ستون مارکوس آرلیوس
ستون مارکوس اورلیوس ستونی به یاد ماندنی است که در قلب رم، در میدان کولونا، در فاصله کوتاهی از ستون تراژان و نزدیک به Via del Corso، که در دوران باستان به Via Lata معروف است، واقع شده است. این ستون در سال ۱۹۳ پس از میلاد برای گرامیداشت پیروزی‌های امپراتور روم مارکوس اورلیوس در جنگ‌های مارکومانیک تکمیل شد. بنظر می رسد که ستون مارکوس اورلیوس و فاستینا که در میدان کولونا در رم قرار دارد توسط کومودوس به یاد پدر و مادرش در حدود سال ۱۸۰ پس از میلاد ساخته شده است.
این ستون با الهام از ستون معروف‌تر قبلی خود تراژان ساخته شد که در سال ۱۱۳ پس از میلاد در رم برپا شد. این ستون دارای تصاویری است که در نقش برجسته‌ای از لشکرکشی‌های موفقیت‌آمیز امپراتور علیه کوادی در سراسر دانوب بین سال‌های ۱۷۲ تا ۱۷۵ میلادی حک شده است.
این ستون در حال حاضر ۳۹ متر ارتفاع دارد، اما ۷ متر دیگر از ساختار پایه در زیر زمین باقی مانده است که پایین ترین قسمت آن هرگز حفاری نشده است.این رقم ۵۱.۹۵ متر (یا ۱۷۵ فوت رومی) است که در کاتالوگ های منطقه ای قرن چهارم میلادی ذکر شده است. ستون توخالی است و در داخل آن پلکانی مارپیچ ساخته شده که زمانی به سکوی دید بالایی دسترسی داشته است. فضای داخلی از طریق دری در پایه در سمت Via del Corso وارد می شود اما اکنون به روی عموم بسته است. گمان می رود که معبدی برای امپراطور خدایی و ملکه او در ابتدا در نزدیکی ستون قرار داشته است.
شبیه به ستون تراژان، ستون با یک فریز مارپیچ، با یک پلکان داخلی که به یک سکوی دید در بالا منتهی می شود، مشخص می شود. این ستون به دلیل طراحی مارپیچ و راه پله داخلی به ستون کولسیس به معنای ستون حلزون معروف است. همچنین به عنوان Columna Centenaria نیز شناخته می شود زیرا در ارتفاع حدود ۱۰۰ فوت رومی یا ۳۰ متر قرار دارد.
معمار آپولودوروس دمشقی هر دو ستون مارکوس اورلیوس و تراژان را طراحی کرد. حکاکی‌های روی ستون احتمالاً توسط گروهی از مجسمه‌سازان تحت نظارت هنرمندی به نام کاوالینی ساخته شده است.
اگرچه ستون مارکوس اورلیوس به ستون تراژان شباهت دارد، اما تفاوت های قابل توجهی بین این دو وجود دارد. خط دیواری روی ستون مارکوس اورلیوس پیچیده‌تر است و به شکلی که امروزه به عنوان «نقش برجسته عمیق» شناخته می‌شود تراشیده شده است، و دیدن آن را مشخص‌تر و واضح‌تر می‌کند. این فریز ۱۹۰ متر طول دارد و ۲۳ بار ستون را احاطه کرده است و بیش از ۲۰۰۰ شکل متمایز را به تصویر می کشد. نقش برجسته‌ها نبردها، سربازان، سلاح‌ها و مناظر جنگ‌ها را با جزئیات بسیار نشان می‌دهند و اطلاعات گسترده‌ای را در مورد این دوره از تاریخ روم در اختیار محققان قرار می‌دهند.
مجسمه های روی خط ستون مارکوس اورلیوس در مقایسه با مجسمه های روی ستون تراژان پویاتر هستند. بر خلاف ستون تراژان، فریز روی ستون مارکوس اورلیوس برای خواندن زمانی از پایین به بالا طراحی نشده بود. با این حال، آنها حاوی برخی شباهت‌ها هستند، مانند تصاویری از گذرگاه دانوب در پایه و الهه ویکتوریا در وسط. مجسمه سازان از سایه و پرسپکتیو برای ایجاد توهمی از عمق و حرکت استفاده کردند که در نتیجه یک نمایش کلی بصری قابل توجه و پویا از جنگ های مارکومانیک ایجاد شد.
مشهورترین صحنه ی خط دیواری «معجزه باران» است، تنها صحنه ای که می توان آن را در منبع تاریخی دیگری اثبات کرد. این حادثه در هنگام رویارویی بین ارتش مارکوس اورلیوس و کوادی رخ داد که در طی آن رومیان توسط طوفان الهی نجات یافتند که آب بدن آنها را تامین کرد و رعد و برق را بر روی دشمنانشان فرود آورد. جزئیات این رویداد نامشخص است و مشخص نیست که آیا مارکوس در آن حضور داشته یا در طول یک نبرد رخ داده است.ستون مارکوس اورلیوس ساختاری چشمگیر است که اهمیت تاریخی را با زیبایی هنری ادغام می کند. این یکی از نمونه های به خوبی حفظ شده از یک ستون پیروزی رومی است. امروزه این ستون به عنوان نماد برجسته رم و ادای احترام به دستاوردهای روم باستان باقی مانده است.
این ستون توسط مردم محلی به نام سنتناریا (Centenaria) شناخته شده که به ارتفاع، پایگاه و سرامایه ستون اشاره می نماید و آن را به اندازه ۲۹.۶ متر مشخص کرده است. این مطلب در کتیبه ستون ماکوس اورلیوس ذکر شده است. یک متصدی یا سرپرست اختصاصی برای نگهداری این بنای یادبود وجود داشته است. آدراستوس (Adrastus) یک آزادی خواهی بود که در سال ۱۹۳ میلادی زندگی کرده و درخواست نمود تا کلبه ای در نزدیکی این ستون بنا نموده تا بتوتند نقش نگهبان را به شکلی بهتر اجرا نماید. درخواست او مورد قبول قرار گرفته و کلبه ای برای او در آن نزدیکی بنا گردید.
