پلیتویک، بزرگ ترین پارک ملی کرواسی
آب های جاری بر روی سنگ آهک و گچ، در طول هزاران سال، موانع تراورتنی را ایجاد کرده اند و سدهای طبیعی را ایجاد کرده اند که به نوبه خود مجموعه ای از دریاچه ها، غارها و آبشارهای زیبا را ایجاد کرده اند. این فرآیندهای زمین شناسی امروزه ادامه دارد. جنگل‌های این پارک محل زندگی خرس‌ها، گرگ‌ها و بسیاری از گونه‌های کمیاب پرندگان است.
دریاچه های پلیتویک که از اواخر قرن نوزدهم یک جاذبه توریستی محسوب می شود، قدیمی ترین پارک ملی و تنها سایت میراث جهانی یونسکو در کرواسی است و به طور رسمی در سال ۱۹۴۹ تأسیس شد. در دهه ۱۹۶۰، تعدادی فیلم وسترن اسپاگتی در اینجا فیلمبرداری شد.
دریاچه‌های پلیتویک نیز در طول جنگ داخلی سال ۱۹۹۱، زمانی که صرب‌های شورشی دفتر مرکزی پارک را تصاحب کردند، به صفر رسید. اینجا بود که اولین قربانی جنگ، پلیس کروات پارک یوسیپ یوویچ، در یکشنبه عید پاک همان سال کشته شد. حدود چهار سالی که صرب‌ها این پارک را در دست داشتند، تقریباً هیچ گردشگری نداشتند که به گیاهان و جانوران اجازه بهبود می‌داد.
پارک ملی دریاچه‌های پلیتویک، بزرگترین پارک ملی کرواسی که تقریباً ۳۰۰۰۰ هکتار وسعت دارد، در ارتفاعات پایین دیناریدها در بخش مرکزی کشور واقع شده است. در یک چشم‌انداز زیبای کارست که توسط ترکیبی از جنگل‌ها و مراتع تحت سلطه است، سیستم دریاچه‌ای باشکوه Plitvice خودنمایی می‌کند که دانشمندان و بازدیدکنندگان را به طور یکسان مجذوب خود می‌کند. این دریاچه ها که توسط آبشارها و آبشارهای زیادی در بالا و زیر زمین به هم متصل می شوند، به دریاچه های بالا و پایین دسته بندی می شوند. اولی بر روی دولومیت ها، با نقش برجسته ملایم، سواحل نه چندان شیب دار و محصور در جنگل های انبوه تشکیل شده است، در حالی که دومی، کوچکتر و کم عمق تر، در دره سنگ آهکی با سواحل نیمه شیب دار واقع شده است. سیستم دریاچه نتیجه هزاره‌ها فرآیندهای زمین‌شناسی و بیوشیمیایی در حال انجام است که باعث ایجاد سدهای طبیعی به نام موانع توفا می‌شود. اینها با رسوب کربنات کلسیم از آبهای جاری در این ملک تشکیل می شوند. در مورد سیستم دریاچه پلیتویس، این فرآیند ژئوشیمیایی تشکیل توفا با موجودات زنده، از جمله خزه‌ها، جلبک‌ها و باکتری‌های آبزی در تعامل است. مقیاس کلی سیستم دریاچه و موانع طبیعی بیان استثنایی از پدیده زیبایی شناسی خیره کننده است که از اواخر قرن نوزدهم به رسمیت شناخته شده است. منطقه پارک ملی دریاچه های پلیتویک عمدتاً پوشیده از جنگل های بسیار خوب حفاظت شده است که برای تداوم فرآیندهای ژئوشیمیایی در سیستم آبی (بالا و زیر زمین) ضروری است که شامل مساحت ۸۴ هکتار از جنگل های قدیمی راش و صنوبر است. علاوه بر زیبایی چشمگیر چشم انداز و فرآیندهایی که به شکل گیری دریاچه ها ادامه می دهند، این پارک همچنین خانه تنوع زیستی قابل توجهی است. موانع توفا خود زیستگاهی برای جوامع متنوع و بسیار تخصصی گیاهان غیر آوندی فراهم می کند. خرس قهوه‌ای، گرگ خاکستری و سیاهگوش به همراه بسیاری از گونه‌های کمیاب در جنگل‌ها زندگی می کنند، در حالی که مراتع به‌خاطر گیاهان غنی‌شان معروف هستند.
نگ آب دریاچه ها لاجوردی، سبز، خاکستری یا آبی است و همین رنگ ها این دریاچه ها را خاص و متفاوت کرده است. رنگ آب دریاچه با توجه به مقدار مواد معدنی، عناصر آب و زاویه ی نور خورشید دائما در حال تغییر است. اینجا کاملا جنگلی است و پر از درختان راش، صنوبر و کاج است و ترکیبی از گیاهان آلپی و مدیترانه ای در آن وجود دارد.
مهمترین جاذبه ی گردشگری پارک ملی پلیتویک طبیعت گردی و پیاده روی در میان چشم اندازهای رویایی است.پیاده‌روها معمولاً بین ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعد از ظهر مسدود می‌شوند، بنابراین سعی کنید درست بعد از باز شدن پارک در ساعت ۷ صبح (در تابستان) به آنجا برسید یا در اواخر بعد از ظهر قدم بزنید. شما می توانید در ۹۰ دقیقه چیزهای زیادی ببینید، اما حداقل سه یا چهار ساعت برای دیدن بیشتر پارک برنامه ریزی کنید. دوستداران طبیعت می توانند به راحتی چند روز را سپری کنند.
هشت مسیر پیاده روی مختلف با طول های مختلف وجود دارد. مسیر H محبوب است و مجموعه خوبی از پارک را نشان می دهد. طول آن حدود نه کیلومتر است و می توان آن را در حدود چهار ساعت انجام داد. Loop K (18.3 کیلومتر) جامع ترین است و شش تا هشت ساعت طول می کشد، در حالی که مسیر E را می توان در حدود دو ساعت انجام داد. A و B روی دریاچه‌های پایین‌تر، E روی دریاچه‌های بالایی راه دارند، در حالی که F، H و K شما را در کل پارک می‌برند.
هیچ شنا (یا هر نوع فعالیت آبی دیگری) در هیچ کجای پارک مجاز نیست. آبهای زلال و فوق‌العاده Plitvice باید به همین شکل حفظ شود.
