به نظر می رسد که جنگ های سازمان یافته در عصر نوسنگی آغاز شده و سپس در عصر برنز افزایش یافته است.
از زمانی که مردم وجود داشته اند، مردم یکدیگر را می کشند. با این حال، به نظر میرسد که جنگهای سازمانیافته تا عصر نوسنگی ، زمانی که جوامع خاصی شروع به کشاورزی و زندگی در سکونتگاههای دائمی کردند، به وجود نیامد . شواهد باستان شناسی نشان می دهد که جنگ های نوسنگی از درگیری ها و قتل عام های کوچک به درگیری های طولانی تر و پیچیده تر پیشرفت کرده است.
انسان های اولیه فقط به معنای بسیار وسیع درگیر جنگ بودند. لوک گلواکی ، استادیار انسانشناسی در دانشگاه بوستون و کارشناس تحولات میگوید: «در بیشتر تاریخ گونههای ما، این حملات بسیار کوچک، سازمانیافته و غیرمتمرکز بسیار شبیه به آنچه در شامپانزهها میبینید بوده است. جنگ او میگوید در این مدت، «گروهی از افراد [ممکن است] با فردی از گروه دیگر روبرو شوند و او را بکشند».
ظهور کشاورزی – ظهور جنگ
تقریباً ۱۲۰۰۰ سال پیش، کشاورزی در هلال حاصلخیز ظهور کرد و تراکم جمعیت حتی در مناطق بدون محصول افزایش یافت. گلواکی میگوید: «کشاورزی برای جنگ مورد نیاز نیست، اما مطمئناً آن را تسهیل میکند».
تا به امروز، محققان هیچ مدرک قطعی پیدا نکرده اند که جنگ سازمان یافته قبل از به اصطلاح انقلاب نوسنگی باشد. با این حال، مشخص است که جنگ اساسی بلافاصله پس از آن آغاز شده است. به عنوان مثال، یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ به این نتیجه رسید که حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش یک قتل عام در نزدیکی دریاچه تورکانا در کنیا رخ داد که قربانیان نشانه هایی از دست های بسته، زخم های تیر و جمجمه های شکسته را نشان دادند.
Glowacki که در این مطالعه شرکت نداشت، میگوید: «من این را معتبرترین شواهد اولیه یک قتل عام میدانم. “اینها شکارچی هستند، اما با مقداری ذخیره غذا و احتمالا تحرک کمتری دارند.” او اشاره میکند که کشتارها به هماهنگی و برنامهریزی بیشتری نسبت به «حملههای تلافی جویانه» نیاز دارند، که «نشاندهنده جنگ شدیدتر» هستند، و زمانی که انسانها از سبک زندگی متحرک به بیتحرکی در حال گذار هستند، رخ میدهند.
در آلمان کنونی، حدود ۷۰۰۰ سال پیش، یک قتل عام اتفاق افتاد، زمانی که مهاجمان ظاهراً قربانیان خود را – تا حدی با شکستن استخوان های ساق پا – قبل از کشتن آنها شکنجه کردند. کشتارهای مشابه دوران نوسنگی در جاهای دیگر در آلمان و اتریش و همچنین در کرواسی و فرانسه کشف شده است . در همین حال، ساکنان جریکو، از قدیمی ترین شهرهای جهان، در حدود ۸۰۰۰ سال قبل از میلاد، دیوارهای شهر را ساختند تا ظاهراً از مهاجمان جلوگیری کنند.
همانطور که در یک مطالعه نوامبر ۲۰۲۳ در مجله Scientific Reports اشاره شد، چنین درگیریهای نوسنگی «ترکیبی از حملات سریع یا یورشهای کوتاه بود که معمولاً بیش از چند روز طول نمیکشد و بیش از ۲۰ یا ۳۰ نفر را تحت تأثیر قرار نمیدادند».
نبردهای طولانی بیش از ۵۰۰۰ سال پیش آغاز شد
طبق این مطالعه که بقایای اسکلتی ۳۳۸ فردی را که ۵۴۰۰ تا ۵۰۰۰ سال پیش در شمال اسپانیا مرده بودند، تجزیه و تحلیل کرد، هرچند که مشخص شد، حداقل برخی از نبردهای دوران نوسنگی متاخر ممکن است پیچیده تر از آنچه قبلاً تصور می شد، بوده باشد.
این بقایای که به طور تصادفی توسط یک بولدوزر در سال ۱۹۸۵ کشف شد، در اصل تصور می شد که یک قتل عام دیگر در دوران نوسنگی را تشکیل می دهد. با این حال، نویسندگان این مطالعه با نگاه دقیقتر به آسیبهای اسکلتی – که به طور نامتناسبی مردان را تحت تأثیر قرار میدادند و عمدتاً غیرکشنده بودند (چیزی که در سایر مکانهای تلفات جمعی دوران نوسنگی در اروپا مشاهده نشد) – نویسندگان این مطالعه به این نتیجه رسیدند که یک مبارزه طولانی ماهها یا سالها به طول انجامیده است.
ترزا فرناندز کرسپو، نویسنده اصلی، باستان شناس دانشگاه وایادولید در اسپانیا، در ایمیلی به HISTORY می گوید: “ما فکر می کنیم که نتیجه یک درگیری بین گروهی منطقه ای را می بینیم.” او میافزاید که «رقابت منابع و پیچیدگی اجتماعی میتوانست منبع تنش باشد و به طور بالقوه به خشونت کشنده تبدیل شود».
اولین آمریکایی ها
با پیشرفت دوران نوسنگی، پیشرفت در کشاورزی ممکن است با پیشرفت در جنگ همراه باشد. آلفرد اس. بردفورد، رئیس تاریخ باستان در دانشگاه اوکلاهاما و نویسنده کتاب با تیر، شمشیر، و میگوید: «از آنجا که آنها مجبور بودند برای آبیاری زمین همکاری کنند، ایده همکاری و همکاری ارتشها را نیز به وجود آورد. نیزه : تاریخچه جنگ در دنیای باستان . و البته آنها چیزهای زیادی برای دفاع داشتند زیرا از زمین های کشاورزی خود دفاع می کردند.
ابزار و سلاح های مسی شروع به جایگزینی سر پیکان ها، نوک نیزه ها، تیغه ها و تبرهای سنگی در خاورمیانه و جاهای دیگر کردند. در زمان رسیدن عصر برنز در حدود ۳۳۰۰ سال قبل از میلاد، تمدن های اولیه در بین النهرین و شمال آفریقا ارتش های بزرگی را با رهبران رسمی، زنجیره های فرماندهی، واحدهای متمایز و سیستم های تدارکاتی ایجاد کردند. این تمدن ها، با سواد و متمایل به هنر، می توانستند لشکرکشی های خود را مستند کنند.
به عنوان مثال ، به اصطلاح استاندارد اور ، ارتش سومری در حال پیشروی را با واگن های چرخدار و پیاده نظام از حدود ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد نشان می دهد، در حالی که پالت نارمر فتح مصر را در حدود ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد نشان می دهد.
در خارج از یونان ، نبردهای گسترده به اروپا رسیدند. اما در حدود سال ۱۲۰۰ قبل از میلاد، نبردی در امتداد رودخانه تولنس در آلمان، احتمالاً ۴۰۰۰ جنگجو را درگیر کرد. ارتش ها نیز در مکان هایی مانند پرو، مکزیک و چین توسعه یافتند. در سرتاسر جهان، جنگ شبیه آنچه امروز است شروع شده بود.
