سر اسحاق نیوتن یکی از چند ریاضیات بزرگ تاریخ در نظر گرفته می شود که در زمینه های ریاضیات، فیزیک، نجوم، الهیات، شیمی و تاریخ کتاب مقدس مشارکت داشته است. از برخی جهات، او یک نابغه کلیشه ای بود — عمیقاً در کار خود جذب می شد، گاهی اوقات غذا خوردن یا تدریس در کلاس های خود را فراموش می کرد، ظاهری ژولیده و به سختی می خوابید. اما نیوتن نیز بسیار رقابتی، خلقی و گاهی بی رحم بود. و علیرغم تصویری که از او به‌عنوان عقل‌گرایی تجسم یافته بود، نیوتن نیز بسیار مذهبی بود و عمیقاً در مطالعات اسطوره و کیمیاگری غوطه‌ور بود.
نیوتن که در سال ۱۶۴۳ به دنیا آمد، از خانواده ای کشاورزان نسبتاً موفق بود، اگرچه پدرش که آیزاک نیز نام داشت، بی سواد بود و قبل از به دنیا آمدن آیزاک کوچکتر درگذشت. در نتیجه، دانشمند آینده دوران کودکی سختی داشت. نیوتن که توسط ناپدری‌اش قدردانی نشده بود، مجبور شد با مادربزرگش زندگی کند تا زمانی که ناپدری‌اش درگذشت، زمانی که او دوباره به مادرش ملحق شد.
نیوتن هرگز ازدواج نکرد و در یک زندگی نسبتا طولانی دوستان نزدیک کمی داشت. (او در سن ۸۴ سالگی درگذشت.) او از تعهد شدید خود به تحصیل رنج می برد و بیش از یک حمله عصبی را تجربه می کرد. چندین سال طول کشید تا او از اولین شکست خود در سال ۱۶۷۵ که شوک بعدی مرگ مادرش را به دنبال داشت بهبود یابد. با این حال، او دارایی قابل توجهی را از او به ارث برد که به او اجازه استقلال مالی داد.
این دانشمند افسانه ای در طول زندگی خود دارای موقعیت های قابل توجه بسیاری بود، از جمله:
۱۶۶۷ – عضو کالج ترینیتی، کمبریج
۱۶۶۹ – استاد ریاضیات لوکاسی در کمبریج (مقام فعلی توسط استیون هاوکینگ)
۱۶۸۹ – نماینده پارلمان به نمایندگی از کمبریج
۱۶۹۹ – استاد ضرابخانه
۱۷۰۱ تا ۱۷۰۲ — نماینده مجلس برای دومین بار
۱۷۰۳ – رئیس انجمن سلطنتی لندن، آکادمی ملی علوم بریتانیا
۱۷۰۵ – شوالیه شد
با این حال، زندگی حرفه ای او بدون چالش نبود و او در طول زندگی حرفه ای خود منتقدان و رقبای زیادی داشت. با این حال، علیرغم جنجال‌هایی که او گاهی اوقات به راه می‌اندازد، نیوتن تا زمان مرگش دانشمند و متفکری مشهور در سراسر اروپا بود. او در مردی ثروتمند درگذشت و مراسم تشییع جنازه مجللی در کلیسای وست مینستر برگزار کرد، جایی که او در آنجا دفن شده است.
در این مقاله، همه جوانب اسحاق نیوتن را بررسی خواهیم کرد – از جست‌وجوی او برای سنگ افسانه‌ای فلاسفه تا کار پیشگامانه‌اش در مورد حساب دیفرانسیل و انتگرال و گرانش. به این خواهیم پرداخت که چرا او قصد داشت اعتبار یکی از همتایان خود را از بین ببرد و چگونه کار او ماهیت تحقیق علمی را تغییر داد.
نیوتن به عنوان دانشجو و محقق
نیوتن پس از یک رکورد مختلط به عنوان دانش آموز دبیرستانی، نشان داد که در کشاورزی و نظارت بر امور خانواده‌اش وحشتناک است، اگرچه ممکن است عمداً شکست خورده باشد تا مجبور نباشد این مسئولیت را به دوش بکشد [منبع: پروژه نیوتن ]. ناکامی او به او اجازه ادامه تحصیل داد. او در نهایت به تحصیل در کمبریج ادامه داد و راه خود را با خدمت به دانش آموزان ثروتمند و راه اندازی یک تجارت کوچک وام پرداخت کرد.
زمانی که نیوتن در کمبریج بود، به برنامه درسی مورد نیاز توجه چندانی نداشت، در عوض از هوس های فکری خود پیروی می کرد. به دلیل عدم موفقیت او در آنجا، هیئت علمی کمبریج فکر می کرد که او امید چندانی نداشت. اما آیزاک بارو، دانشمند و ریاضیدان برجسته، استعدادهای نیوتن را کشف کرد و او را راهنمایی کرد.
از سال ۱۶۶۵ تا ۱۶۶۷، نیوتن پس از شیوع طاعون، کمبریج را ترک کرد. تصور رایج این است که او بسیاری از مهمترین اکتشافات خود را در طول یک سال در این دوره انجام داد – که گاهی اوقات آنوس میرابیلیس یا “سال معجزه” نامیده می شود. به احتمال زیاد حداقل برخی از این اکتشافات بزرگ بعداً، طی یک دوره زمانی طولانی و با پیشرفت‌های مهم بعدی و تجدیدنظر در ایده‌های اصلی او [منبع: MathPages]، به وقوع پیوسته است. اما خود مرد بزرگ احتمالاً این اسطوره سال معجزه را تبلیغ کرده است. وقتی نیوتن درگیر درگیری‌های مختلف با دانشمندان دیگر بر سر ادعای اکتشافات شد، این به نفع او بود که ادعا کند سال‌ها قبل این پیشرفت‌ها را داشته است.
نیوتن به عنوان یکی از اعضای کالج ترینیتی کمبریج، به‌عنوان وسواس زیادی به کارش متعهد بود، و به ندرت به خود فرصتی برای استراحت می‌داد. کم خوابی او را خسته می کرد، اما او کاملاً خاموش نبود. او به طور فعال با دانشمندان دیگر مکاتبه می کرد و تعداد معدودی را در میان دوستان خود می شمرد.
نیوتن نه تنها به خاطر اکتشافاتش بلکه به خاطر کیفیت و دقت آزمایشاتش بسیار مورد توجه است. او فوق العاده دقیق بود، با دقت یادداشت می کرد و به شواهد توجه زیادی داشت. او تئوری هایی را از اطلاعات در دست ساخت و سپس آزمایش های معقولی برای آزمایش آنها ایجاد کرد. او همچنین در نحوه در نظر گرفتن داده ها بسیار جلوتر از زمان خود بود، برای مثال، با محاسبه میانگین زمانی که چندین اندازه گیری مختلف برای یک پدیده داشت. باور کنید یا نه، این یک رویه معمولی در آن زمان نبود. روش علمی او به معیاری تبدیل شد که دانشمندان آینده از آن استفاده خواهند کرد.
اکنون که ما پاره‌ای از زمینه‌ها را برای اینکه نیوتن به عنوان یک شخص و به عنوان یک دانشمند چه کسی بود، ایجاد کردیم، اجازه دهید برخی از دستاوردهای اصلی او را در نظر بگیریم.
اکتشافات و اختراعات نیوتن
تلسکوپ بازتابی که توسط سر آیزاک نیوتن در سال ۱۶۷۱ اختراع شد. با استفاده از یک آینه منحنی برای بازتاب و تمرکز نور، طول تلسکوپ به طور چشمگیری کاهش یافت.
آرشیو هولتون/گتی ایماژ
نیوتن سعی نکرد برخی از اکتشافات اولیه خود را منتشر کند، مانند کارش در مورد شکل مدارها. فروتنی و مجادله او را در به اشتراک گذاشتن نظریات خود دچار تردید می کرد. ادعای او مبنی بر اینکه تمام فلسفه طبیعی – پیشرو علوم طبیعی – می تواند از طریق ریاضیات توضیح داده شود، زمانی که در سال ۱۶۷۰ معرفی شد، هم راهگشا و هم بسیار بحث برانگیز بود. همین ایده اساس اولین شاهکار او، Principia را تشکیل داد.
سرانجام نبوغ نیوتن به طور گسترده ای شناخته شد. سه قانون حرکت او – اینرسی، شتاب، و کنش و واکنش – سنگ بنای فیزیک مدرن باقی مانده است. قانون گرانش جهانی او این نظریه را مطرح کرد که همه ذرات جهان مقداری نیروی گرانشی اعمال می کنند . از نظر نیوتن، نیروی گرانشی در همه جا وجود داشت، از سقوط سیب از درخت تا ماه که به دلیل جاذبه متقابلش با زمین در مدار نگه داشته شد . در حالی که ناقص بود – قانون او بعداً توسط نظریه نسبیت اینشتین به طور قابل توجهی تغییر یافت – تصور نیوتن از گرانش جهانی برای بیش از دو قرن بر فیزیک تسلط داشت.
در سال های دانشجویی، نیوتن آزمایش هایی در اپتیک انجام داد که ماهیت نور را بررسی می کرد . او دریافت که نور معمولی یا “سفید” در واقع از طیفی از رنگ ها تشکیل شده است. او از منشورها برای شکستن نور سفید به رنگین کمانی از رنگ ها و ترکیب مجدد رنگ های متفاوت به نور سفید استفاده کرد. با وجود پیشرفت هایش در اپتیک، نیوتن نتیجه گیری های خود را تا سال ۱۷۰۴ در “Opticks” منتشر نکرد، که دومین رساله علمی بزرگ او محسوب می شد.
آیزاک بارو، مربی نیوتن، در ارائه یکی از اختراعات مهم نیوتن به جامعه علمی نقش داشت. تلسکوپ شکستی که معمولاً در این دوره استفاده می‌شد، اغلب نمی‌توانست تصاویری با فوکوس واضح تولید کند. نیوتن آینه های تلسکوپ شکستی را با عدسی جایگزین کرد. تلسکوپ جدید او، تلسکوپ بازتابی ، یک دوازدهم اندازه تلسکوپ های شکستی معمولی بود و قدرت بزرگنمایی قوی تری داشت. ارائه آن توسط بارو به آکادمی سلطنتی باعث عضویت نیوتن شد.
نیوتن همچنین حساب دیفرانسیل و انتگرال را به عنوان پاسخی به نارسایی های ریاضیات آن زمان ایجاد کرد. حساب دیفرانسیل و انتگرال که در ابتدا شارها یا “روش سری و شار” نامیده می شد، روش هایی را برای حل مسائل پیچیده در مورد مدارها، منحنی ها و سایر مسائلی که هندسه کلاسیک قادر به حل آنها نبود [منبع: پروژه نیوتن ] ارائه می کرد. حساب دیفرانسیل و انتگرال به ویژه برای این چالش ها مناسب است زیرا اطلاعاتی را در مورد چیزهایی تولید می کند که به طور مداوم در حال تغییر هستند – مانند سرعت یک شی در حال سقوط. در حساب دیفرانسیل و انتگرال، نیوتن چارچوب اساسی را برای درک این مسائل و انجام محاسباتی که توسط قوانین حرکت و گرانش خود شرح داده شده است، قرار داد.
نیوتن و کیمیاگری
نیوتن همیشه در پذیرش انتقاد خوب نبود، و درگیری شدید با رابرت هوک، فیزیکدان بریتانیایی و دیگران، او را برانگیخت تا در بسیاری از دهه ۱۶۷۰ از جامعه علمی عقب نشینی کند. این آسیب ها، همراه با مرگ مادرش، باعث شد نیوتن در این دوره خود را منزوی کند. او کمی منتشر کرد و خود را وقف مطالعات دینی و کیمیاگری کرد.
در آن زمان کیمیاگری یک موضوع محبوب بود. از برخی جهات، می توان آن را شکل اولیه شیمی در نظر گرفت. در حالی که امروزه ننگ زیادی علیه کیمیاگری وجود دارد، بسیاری از معاصران نیوتن درگیر آن بودند. کیمیاگران، از جمله نیوتن، فکر می کردند که فلزات معمولی را می توان به طلا تبدیل کرد. سایر کیمیاگران عقاید عرفانی مشابهی داشتند، مانند اعتقاد به اینکه می‌توان اکسیرهای جاودانگی ایجاد کرد. اما کیمیاگری رشته گسترده‌ای بود که شامل شیوه‌های قانونی‌تر، مانند ایجاد رنگ‌ها بود.
برای نیوتن، کیمیاگری معمایی را نشان می‌داد که در اسطوره‌های یونان باستان و کار کیمیاگران گذشته که از نزدیک آنها را مطالعه کرده بود، آغشته بود. رمزگشایی این معما می تواند به او اجازه دهد تا طبیعت را کنترل کند. او حتی معتقد بود که به طور بالقوه بخشی از سلسله مردان بزرگی است که برای دریافت حکمت پنهان و باستانی انتخاب شده اندN نیوتن چنان خود را وقف کیمیاگری و اعمال عرفانی آن کرد که نامی خاص برای خود ساخت: Jehovah Sanctus Unus. از لاتین به یهوه مقدس ترجمه می شود
مانند بسیاری دیگر از قبل از او، نیوتن تلاش کرد تا سنگ فیلسوفان اسطوره ای را تولید کند. تصور می‌شد این سنگ ماده‌ای است که می‌تواند فلز را به طلا تبدیل کند، بیماری‌ها را درمان کند و اثرات قدرتمند دیگری را انجام دهد.
نیوتن کار خود را در مورد کیمیا منتشر نکرد، تا حدی به این دلیل که نسبتاً در مورد آن مخفیانه بود. او فکر می کرد که در برخی از چالش های بزرگ کیمیاگری، مانند سنگ فیلسوفان، پیشرفت کرده است، بنابراین می خواست کارش را برای خودش نگه دارد. کیمیاگری نیز تا قبل از زندگی نیوتن غیرقانونی بود، و تا پایان عمر او، با شهرت او و روشنگری در نوسان کامل، بدنامی زیادی علیه این عمل وجود داشت، به ویژه برای کسی که مشهور به نیوتن بود .
ممکن است برخی از متون نیوتن در مورد کیمیاگری از بین رفته باشد. برخی دیگر چنان پر از معماها، اسامی رمزی و جزئیات مبهم هستند که رمزگشایی آنها دشوار است. اما بسیاری از متون او برای مطالعه در دسترس است و چشم اندازی جالب از یک نابغه پیچیده، متمایل به عرفان، بسیار جاه طلب است که می خواست جهان را به هر طریقی که می توانست درک کند.
اصول ریاضیات
یک کتابدار بسیار هیجان‌زده نسخه‌ای از یکی از مهمترین آثار علمی که تا کنون نوشته شده است، Principia را در دست دارد.
نیوتن در اوایل کار خود، علیرغم تشویق برخی از ذهن های برجسته روزگارش، اغلب تمایلی به انتشار آثارش نداشت. فروتنی خود او (که تا ابد دوام نیاورد)، همراه با برخی از انتقاداتی که در مورد اکتشافات اولیه خود دریافت کرد، باعث شد تا برخی از ایده ها را برای خود نگه دارد. اما سرانجام با حمایت بارو و دیگران، نیوتن شروع به نوشتن و انتشار گسترده کرد.
هیچ انتشاری از نیوتن مهمتر از “Principia Mathematica” نیست. در این سند، که نام کامل آن “Philosophiae Naturalis Principia Mathematica” است، نیوتن سه قانون حرکت خود را تعریف کرد . او نحوه عملکرد مدارهای بیضوی و چگونگی اعمال نیرو بر اجسام در حال حرکت بر دیگری را توضیح داد. این کار همچنین حاوی یافته‌های او درباره سیالات و مکانیک بود.
پرینسیپیا، همانطور که اغلب نامیده می شود، در طول سال های پربار او در کمبریج در اواسط دهه ۱۶۶۰ آغاز شد. به سرعت او را به رده های نخبه نظریه پردازان علمی رساند.
پرینسیپیا یک مبنای فیزیکی و ریاضی برای نحوه عملکرد عناصر اساسی جهان و نحوه حرکت و تعامل اجرام آسمانی با یکدیگر ارائه کرد. دیگر داستان ها یا حدس های مبهم برای توضیح جهان کافی نبود. از آن زمان به بعد، دانشمندی نمی‌توانست بگوید خورشید به دور زمین می‌چرخد یا بدون استفاده از فرآیندهای ریاضی (یعنی حساب دیفرانسیل و انتگرال) و روش علمی دقیقی که نیوتن ارائه کرده بود، اظهار دیگری کند .
این کار شامل برخی مشارکت‌های معاصران و نیاکان نیوتن بود. به عنوان مثال، دانشمند آلمانی یوهانس کپلر دریافت که سیارات دارای مدارهای بیضی شکل هستند. او همچنین مشاهدات دیگری در مورد شعاع مدارها و مدت زمان انقلاب انجام داد. اما او نتوانست توجیهی ریاضی در مورد چرایی و چگونگی آن بیابد، چیزی که نیوتن به آن دست یافت، با تصور یک نظریه جهانی از گرانش که می تواند برای همه اجرام آسمانی، از کوچکترین ماه تا بزرگترین ستاره ، اعمال شود .
علیرغم محتوای انقلابی آن، دانشمندان درک اصل را بسیار دشوار یافتند. بسیاری از محققان آن دوره نتوانستند آن را رمزگشایی کنند، از جمله، برای مدتی، لایبنیتس و هویگنس، دو تن از معاصران بزرگ نیوتن. این شکاف در درک تا حدی به این دلیل وجود داشت که افراد کمی در جهان بودند که ریاضیات را در چنین سطح بالایی مطالعه می کردند. و کار بسیار تئوری به نظر می رسید و به کار بردن آن در دنیای واقعی دشوار است.
نابغه در خصوصی: نیوتن و آریانیسم
در حدود سال ۳۲۰ پس از میلاد، آریوس الهی‌دان لیبیایی، بنیانگذار آریانیسم، ایده‌ای الهیاتی که می‌گوید عیسی مسیح با خدا همتا یا همتا نیست.
نیوتن در حین تحصیل در دانشگاه، خود را به سمت دین جذب کرد و مطالعه مادام العمر در مورد تاریخ دینی و الهیات را آغاز کرد. در آن زمان، او فهرستی از تمام گناهانی که مرتکب شده بود، نوشت که طبق اکثر معیارها جزئی به نظر می رسید (مانند شکستن سبت با پختن کیک). به عنوان یک دانشمند، دینداری او باعث تحقیقات او شد و انگیزه باور او را مبنی بر تسلط نیروهای عقلانی بر جهان کرد. نیوتن فکر می کرد که جهان باید از قوانین و قوانین قابل محاسبه تبعیت کند زیرا یک نیروی منطقی و منطقی – خدا – آنها را آفریده است.
نیوتن همچنین دارای برخی عقاید الهیات غیرعادی بود که پس از انتشار Principia در اطراف او ایجاد شد که توسط پیروان فداکار به اشتراک گذاشته شد. به عنوان مثال، او فکر می کرد که اکتشافات علمی او در واقع «حکمت باستانی» را از تمدن های پیش از مسیحیت بازیابی کرده است. به نظر او، این تمدن های پیش از مسیحیت قوانین جهان را درک می کردند، اما آنها این ایده ها را در اسطوره ها، بناهای تاریخی و مکان های مذهبی رمزگذاری می کردند.
نیوتن همچنین معتقد بود که جریان اصلی کاتولیک رومی، آنگلیکانیسم و کالوینیسم بدعت گذار و فاسد هستند. او فکر می کرد که تثلیث مقدس، یکی از آموزه های اصلی مسیحیت ارتدکس، با آغاز مسیحیت اولیه همخوانی ندارد. او در این زمینه تحت تأثیر یک مفهوم کلامی مبهم به نام آریانیسم قرار گرفت .
آریانیسم بیان می کند که عیسی در حالی که توسط خدا آفریده شده بود، الهی نبود. معتقدان به آریانیسم، از جمله نیوتن، احساس می کنند که تثلیث مقدس در واقع نمایانگر بدعتی است که شورای نیقیه در قرن چهارم به اشتباه بخشی از عقاید مسیحی قرار داد. منتقدان آریانیسم گفته‌اند که این دین شرک را تشویق می‌کند، زیرا عیسی را کمتر از خدایی می‌داند، اما همچنان سزاوار پرستش است.
شورای نیقیه تلاش کرد با اعلام الوهیت عیسی و تقدس تثلیث مقدس، آریانیسم را از بین ببرد. پس از قرن هفتم دوام چندانی نداشت، به جز در شکل تغییر یافته و در مواردی مانند نیوتن.
نیوتن علیرغم تحقیقات کامل خود در زمینه مسائل الهیاتی، بسیاری از تحقیقات مذهبی خود را به اطلاع عموم نرساند. برای او، این تا حد زیادی یک تلاش شخصی برای بازگشت به مبانی واقعی دینش بود [منبع: اسنوبلن]. اعتقادات او نیز در آن زمان بسیار بحث برانگیز بود، تنها چند دهه پس از آن که بدعت گذاران در انگلستان در آتش سوزانده شدند. بنابراین نیوتن بیشتر اعتقاداتش را برای خودش نگه می داشت، از ترس اینکه مبادا طرد شود یا موقعیت دانشگاهی اش را از دست بدهد.
پس از مرگ نیوتن، نزدیکان نیوتن بیشتر نوشته‌های او را در مورد دین و کیمیا پنهان کردند، زیرا می‌توانستند به شهرت او آسیب جدی وارد کنند. بیشتر این مقالات تنها زمانی در دسترس محققان قرار گرفت که در سال ۱۹۹۱ به صورت میکروفیلم منتشر شدند.
افسانه های نیوتن: خود ساخته و در غیر این صورت
یک دفترچه یادداشت متعلق به اسحاق نیوتن آزمایشی را توصیف می کند که او روی خودش انجام داد که شامل قرار دادن یک ابزار تیز بین چشم و استخوان او برای القای احساس رنگ بود.
AP PHOTO/ مری آلتافر
اگرچه او یکی از نوابغ بزرگ تاریخ بود ، اما مطمئناً نیوتن از کارهای پیشینیان خود استفاده کرد. به عنوان مثال، گالیله قبلاً جنبه هایی از دو قانون اساسی حرکت را کشف کرده بود [منبع: انیشتین ]. او می‌دانست که یک جسم به حرکت خود ادامه می‌دهد مگر اینکه نیروی خارجی روی آن وارد شود. او همچنین کشف کرد که سرعت یک جسم در حال سقوط آزاد در طول زمان افزایش می یابد. اما نیوتن با فهمیدن اینکه کلید همه این پدیده ها جرم است به این ایده ها اضافه کرد. او تعیین کرد که هر جرم بر اساس نظریه گرانش جهانی بر یکدیگر تأثیر می گذارد . در نتیجه، حتی کوچکترین اتم ها نیز نیروی گرانشی بر یکدیگر اعمال می کنند.
با این حال، نیوتن ممکن است می خواست هم عصرانش باور کنند که نبوغ او تنها اوست. داستان معروف سیب را در نظر بگیرید. این داستان محبوب نیوتن را در حالی که ماه به دور زمین می چرخد ، در باغی دراز کشیده است . ناگهان، او می‌بیند که سیبی به زمین می‌افتد و قیام می‌کند – همان نیرویی که باعث افتادن سیب شد، ماه را نیز در مدار زمین نگه داشت. اما بسیاری فکر می کنند که داستان کمی راحت است [منبع: NOVA ]. به هر حال، نیوتن تا سال ۱۶۸۶ نظریه خود را در مورد گرانش جهانی کامل نکرد .
داستان های دیگر توسط مورخان یا شایعات متورم شده است. درباره پیشگویی نیوتن دومین آمدن عیسی در سال ۲۰۶۰ بسیار گفته شده است، اما این تاریخ تنها گمانه زنی بیهوده نیوتن بود [منبع: اسنوبلن].
به طور مشابه، اغلب گفته می شود که نیوتن در همان سالی که گالیله درگذشت به دنیا آمد، به نوعی دلالت بر ارتباط کیهانی بین این دو دارد. این ادعا بر اساس اشتباهی است که با استفاده از تقویم قدیمی جولیان برای مرگ گالیله و تقویم مدرن میلادی برای تولد نیوتن ایجاد شده است. در واقع، هنگام استفاده از یک تقویم، تولد نیوتن و مرگ گالیله تقریباً یک سال از هم فاصله دارند.
تلاش عمدی نیوتن به سوی عظمت، بر او تأثیر گذاشت. نیوتن یک بار با یک چشم به خورشید خیره شد تا جایی که به سختی توانست چیزی جز قرمز و آبی ببیند. چشمانش بعداً بهبود یافتند.
فقط چشمانش حساس نبودند. نیوتن دچار دو حمله عصبی شد و متعاقباً پس از حمله دوم در سال ۱۶۹۳ از تحقیقات علمی دست کشید. اکثر افسران ضرابخانه به طور سنتی کم کاری انجام می دادند، در عوض از عنوان و درآمدی که با چنین موقعیت هایی به دست می آمد لذت می بردند، اما نیوتن خود را به این نقش انداخت و به دنبال جاعلان رفت.
رقبای نیوتن و میراث
در زمان خودش، عقاید نیوتن دنیا را تغییر داد و انتشار کتاب اصول، او را با اکثر ذهن‌های بزرگ عصر خود در تماس گرفت. او با بسیاری از آنها مکاتبه، بحث و تبادل نظر کرد.
ادموند هالی، کسی که دنباله دار معروف به نام او نامگذاری شده است، از حامیان نیوتن در جامعه علمی بود، اما نیوتن رقبای زیادی نیز داشت. او مشاجره شدیدی با رابرت هوک داشت که نیوتن را به دزدی از کارش متهم کرد. با این حال، او با هوک مکاتبه و تبادل نظر کرد.
گوتفرید لایبنیتس، فیلسوف، ریاضیدان و محقق آلمانی در بسیاری از زمینه ها نیز یکی از پیشگامان حساب دیفرانسیل و انتگرال بود. رقابت شدیدی بین این دو مرد در مورد اینکه چه کسی حساب دیفرانسیل و انتگرال را اختراع کرد وجود داشت. آن دو در مورد کار خود مکاتبه کرده بودند و نیوتن ادعا کرد که لیبنیتز برخی از روش های محاسباتی او را دزدیده است، حتی اگر لایب نیتس برخی از ایده های اساسی حساب دیفرانسیل و انتگرال را به تنهایی درک کرده بود.
این دو متفکر بزرگ به عنوان پیرمردان، مکرراً و علناً در مورد مشارکت خود در حساب دیفرانسیل و انتگرال با هم دعوا کردند. در مجلات و نامه های علمی، آنها حامیان خود را به اهداف مربوطه خود جلب می کردند.
نیوتن در تلاش برای بی اعتبار کردن رقیب خود پرخاشگر بود. در آن زمان نیوتن مورد احترام و بسیار قدرتمند بود، از موقعیت خود به عنوان رئیس انجمن سلطنتی برای تهیه گزارشی ناشناس که ادعا می‌کرد او مخترع حساب دیفرانسیل و انتگرال است، استفاده کرد. این رقابت تا زمان مرگ لایب نیتس ادامه داشت.
مشاهدات ستاره شناس جان فلمستید از دنباله دارها به برخی از پیشرفت های نیوتن در مورد گرانش کمک کرد . اما فلمستید احساس می‌کرد که نیوتن به اندازه کافی کمک‌های او به پرینسیپیا را تأیید نمی‌کند. او ممکن است توجیه شده باشد: نیوتن تمام ارجاعات به Flamsteed را در ویرایش دوم Principia حذف کرد.
آلبرت انیشتین به نیوتن احترام می گذاشت. او به ویژه توانایی نیوتن در ایجاد روش‌های تجربی را تحسین می‌کرد که بتواند گمانه‌زنی‌های دکارت، کپلر و دیگر متفکران را که به یونانیان باستان بازمی‌گردد، تأیید کند. او همچنین در مورد اینکه چگونه نوآوری های نیوتن زمینه را برای اکتشافات بعدی متعدد فراهم کرد نوشت: کار جیمز کلرک ماکسول و مایکل فارادی در زمینه اپتیک و الکترودینامیک، میدان های الکترومغناطیسی ، بقای انرژی و ترمودینامیک.
تا اوایل قرن بیستم و توسعه کوانتوم و فیزیک نظری بود که دانشمندان شروع به حرکت از سایه طولانی نیوتن کردند. نظریه نسبیت عام اینشتین به طور چشمگیری از ایده های نیوتن فاصله گرفت، اما آنها همچنان مهم و قابل استفاده در جنبه های متعدد علم و جهان فیزیکی هستند. میراث او به عنوان بنیانگذار روش علمی مدرن، به عنوان یک مخترع، مبتکر و دانشمند درخشان، همچنان مطمئن است.
