تاریخچه سس کچاپ
سس کچاپ از محبوب‌ترین چاشنی‌ها بین مردم جهان است و برای انواع غذاها مثل پاستا و فست‌فودها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
قرن نوزدهم عصری طلایی در تاریخچه اختراع سس کچاپ محسوب می‌شود. در آن زمان دستورالعمل‌های مختلف برای آماده‌سازی کچاپ‌های ساخته‌شده از صدف‌های خوراکی، گوشت گاو، قارچ، گردو، لیمو، کرفس و حتی میوه‌هایی مانند آلو و هلو ارائه شد. معمولاً مواد تشکیل‌دهنده تا رسیدن به حالت شیره‌ای، جوشانده شده و یا برای مدت زمان طولانی در نمک خوابانده می‌شدند.
سرنخ ها در خود کلمه نهفته است، زیرا سس کچاپ در واقع ریشه در کچاپ دارد ، که به گفته اسلیت در زبان هوکیان جنوب فوجیان و تایوان به معنای “سس ماهی نگهداری شده” است ( چاپ به سادگی به معنای “سس” است).
(زبان غذا) نوشته دن ژورافسکی منشأ پدیده جهانی سس گوجه فرنگی را دنبال می کند و آغاز فروتنانه آن را در ۲۰۰ سال قبل از میلاد در ایجاد یک سس ماهی تند ساخته شده در چین یافت ،که سپس به ویتنام و اندونزی گسترش یافت.سس کچاپ در واقع در چین باستان اختراع شد.
سس کچاپ که به عنوان یک سس مایع تیره مانند سویا به یاد می‌آید، در اصل چاشنی بود که برای طعم دادن به غذا استفاده می‌شد. بقایای یک سس مشابه بر پایه ماهی خوش طعم، در یک کشتی غرق شده رومی با قدمت ۲۰۰۰ساله پیدا شده است که به نام گاروم شناخته می شد .
این بمب طمع دهنده در دهه ۱۶۰۰ با ملوان هلندی و بریتانیایی که به عنوان بخشی از تجارت ادویه
به آسیای جنوب شرقی آمده بودند، محبوب شد . سپس به دلیل سهولت و مدت زمان نگهداری آن به اروپا گسترش یافت و طعمی از ادویه را به تجربه آشپزی بی‌نظیر سفرهای دریایی اضافه شد.
در دهه ۱۷۰۰، سرآشپزها در بریتانیا و ایالات متحده، توانایی خود را در دستور العمل های تهیه سس کچاپ امتحان می کردند ، که بسیار با نسخه اصلی فاصله داشت. این نسخه‌های غربی از ترکیبی زننده از آنچوی، صدف، قارچ، گردو، صدف استفاده می‌کردند که با ادویه‌های قوی مانند میخک ، زنجبیل و فلفل ترکیب شده بود.
