زمین به‌طور عمومی به صورت کره‌ای شناخته می‌شود. اصطلاح “زمین کره” به این معنا است که زمین به شکل یک کره سیال، به دلیل گردش خود در مدار حول خورشید و جاذبهٔ خود، به شکل کروی شکل گرفته است. این شکل کروی توسط داده‌های علمی و مشاهدات فضایی تأیید شده است.
اما در بعضی موارد، ممکن است اصطلاح “زمین تخت” برای توصیف زمین استفاده شود. این اصطلاح معمولاً در قالب تصویرسازی‌های سه‌بعدی یا نقشه‌ها به کار می‌رود که زمین را به صورت دوبعدی نشان می‌دهد. از نظر هندسی، زمین به صورت کروی است، اما برای تبسیط و نمایش آسان‌تر، آن را به صورت تخت نشان می‌دهند.
در هر صورت، بر اساس تحقیقات علمی و شواهد موجود، زمین به شکل یک کره سیال است.
دلایل گرد بودن زمین
دلایل گرد بودن زمین پیچیده و متعدد هستند. این عوامل عبارتند از:
_ تشکیل زمین: در آغاز تشکیل زمین، مادهٔ شبه‌مذاب و گازها در دوران نخستین سیستم خورشیدی جمع شدند. با گذر زمان و خنک شدن، این ماده به صورت یک گرداب شروع به چرخش کرد. به عبارت دیگر، این گرداب تشکیل دهندهٔ مادهٔ سیالی بود که در نهایت به شکل کرهٔ زمین تبدیل شد.
_ جاذبهٔ زمین: زمین دارای جرم قابل توجهی است و این جرم باعث ایجاد جاذبهٔ قوی می‌شود. جاذبه زمین باعث جذب مواد به سمت مرکز زمین شده و در نتیجه، مواد دورانی به شکل یک کرهٔ گرد حول محور زمین می‌گردند.
افتراق مادهٔ سبک و سنگین: در اثر افتراق سبکی و سنگینی مواد در هنگام شکل‌گیری زمین، مواد سبک مانند گازها و مواد سنگین مانند کانی‌ها و فلزات در ناحیهٔ مرکزی زمین جمع شدند. این افتراق مواد سبک و سنگین باعث شده است که زمین به صورت یک کرهٔ گرد تشکیل شود.
_ نیروی گردش زمین: گردش زمین نیروی دیگری است که تأثیر قابل توجهی بر شکل زمین دارد. زمین با چرخش خود در مدار حول خورشید، نقاط مختلف را به تعداد زیادی دوران می‌دهد و این نیروی چرخشی باعث تنظیم شکل کروی زمین می‌شود.
_ اثرات خارجی: فعالیت‌های خارجی مانند تأثیر نیروهای مداوم جذب شده از ماه و سایر سیارات در سیستم خورشیدی، نیروهای جذب شده از مواد خارجی نظیر شهاب‌سنگ‌ها و برخوردهای زمین با اجسام بزرگ‌تر مانند آستروئیدها و کومت‌ها نیز ممکن است در شکل‌دهی زمین تأثیر داشته باشد.
به طور کلی، ترکیب این عوامل باعث گرد بودن زمین شده است.
مشاهده ماه گرفتگی
ماه گرفتگی زمانی رخ می‌دهد که زمین بین خورشید و ماه قرار گرفته و بر ماهواره طبیعی ما سایه می‌اندازد. اگر در ماه گرفتگی به سایه زمین نگاه کنید، متوجه خمیدگی آن مانند قسمتی از یک دایره می‌شوید. علاوه بر آن سایه زمین بر روی ماه در هر ماه گرفتگی دایره‌ای شکل است و با چرخش زمین تغییر نمی‌کند. تنها حجمی که هر بار یک سایه کاملاً دایره‌ای ایجاد می‌کند، صرف نظر از جهت آن یک کره است.
ممکن است کسی استدلال کند که یک صفحه تخت نیز می‌تواند سایه گرد ایجاد کند. بله؛ می‌تواند، اما فقط در یک زاویه خاص و هنگامی که بر تابش خورشید عمود شود، اما در این مورد، خورشید باید در زیر صفحه مسطح قرار گیرد؛ که زمین تخت گرایان ادعا می‌کنند خورشید همیشه بر فراز زمین معلق است و مانند نورافکن می‌درخشد.
نحوه تماشای کشتی در افق
اگر یک دوربین دو چشم بگیرید، به ساحل دریا بروید و حرکت کشتی را تماشا کنید. ابتدا بدنه کشتی ناپدید می‌شود و آخرین بخشی که در افق فرو می‌رود بالای دکل کشتی است که این جریان به دلیل انحنای زمین رخ می‌دهد. حال اگر زمین تخت بود کشتی باید همیشه به طور کامل مشاهده و تنها کوچک‌تر می‌شد.
مشاهده صورت‌های فلکی
اگر به آسمان نگاه کرده و چند صورت فلکی پیدا کنید، هنگامی که از اشخاصی در نیم‌کره دیگر زمین در رابطه با صورت‌های فلکی که رؤیت می‌کنند، بپرسید، خواهید آموخت که صورت‌های فلکی تنها در یکی از نیمکره‌های زمین قابل مشاهده است. به عنوان مثال: الگوی ستاره‌ای ملاقه در دب اکبر از استرالیا قابل مشاهده نیست و صورت فلکی صلیب جنوبی نیز از ایران قابل مشاهده نیست. در نتیجه تمامی ۸۸ صورت فلکی برای کل ساکنین زمین قابل رصد نیستند زیرا انحنای زمین برخی صورت‌های فلکی را از دید ما پنهان می‌کند. اگر زمین یک دیسک مسطح بود تمام صورت‌های فلکی از هر منطقه زمین قابل مشاهده بود.
