۱۱غار که تاریخ ساز شدند
غارها به سادگی روزنه هایی در زمین هستند. آنها می توانند طبیعی یا ساخته دست بشر باشند. آنها ممکن است از هر اندازه و شکلی باشند. تعداد معدودی از آنها در تاریخ بشریت معنا و اهمیت بیشتری یافته اند.
۱.غارهای موگائو
غارهای موگائو یا غارهای هزار بودا، هزاره تاریخ بودایی را در بر می گیرد. این مکان، در مسیر باستانی ابریشم، در نزدیکی واحه دون‌هوانگ قرار دارد، که برای قرن‌ها محل استراحت محبوب مسافران، تجار، راهبان سرگردان و زائران بوده است. قدمت این غارهای ساخت بشر به قرن چهارم میلادی می رسد.
این تنها اقلام لوکس گران قیمت نبود که از طریق مسیر گسترده ابریشم حمل می شد. بودیسم، همراه با هنر و معماری خود، از هند به چین نیز راه یافت و تاجران در سراسر این قاره حرکت کردند. این غارها به عنوان پناهگاهی برای مسافرانو گالری هنرمندان بوده است. شمایل‌نگاری هنری کشف‌شده در داخل غارهای موگائو از بودیسم هندی الهام گرفته شده بود، اما با انتقال این دین به منطقه هنری جدید، عناصر سبک تغییر کردند.
گنجینه‌های هنری غارها شامل نقاشی‌های دیواری، مجسمه‌های سفالی و دست‌نوشته‌های گران‌قیمت است. جامعه بودایی حمایت از هنرها را تشویق می کرد و امپراتورهای سلسله تانگ (۶۱۸-۹۰۷) حمایت مالی خاصی از غارها می کردند و هنرمندان را تشویق می کردند که در اینجا کار کنند. دو مجسمه عظیم بودا و نقاشی های دیواری را می توان مربوط به آن دوره دانست. در نتیجه حمایت دولت، نقاشی‌های موجود در غارها موضوعات سکولار مانند سوء استفاده‌های نظامی حاکمان چینی را نیز به تصویر می‌کشند.
علیرغم تهدید مهاجمان، میراث فرهنگی غارها به طور معجزه آسایی زنده مانده است، به لطف راهبانی که دست نوشته ها را پنهان کرده بودند و تبتی هایی که از این مکان محافظت می کردند. در سال ۱۹۰۷، کشیش دائوئیست وانگ یوانلو به باستان شناس سر اورل استاین یک “غار کتابخانه ای” را که قبلاً پنهان شده بود، نشان داد که هزار سال قبل مهر و موم شده بود. این شامل حدود هزار نسخه خطی باستانی، بنرهای ابریشمی، نقاشی‌ها، منسوجات کمیاب، و اسناد سکولار بود که به خوبی حفظ شده بودند – در مجموع حدود ۵۰۰۰۰ سند به زبان‌های ختانی، تبتی، چینی، سانسکریت و اویغوری است .
۲.غار ماسابیل
غار Massabielle – یک غار ساده و کم عمق – توسط سنت برنادت در اواسط قرن ۱۹ مشهور شد. تصورات او ازحضرت مریم کمک کرد تا شهر لورد در جنوب غربی فرانسه به یک مرکز زیارتی بزرگ تبدیل شود و هر ساله میلیون ها بازدید کننده را به خود جذب کند.
۳.غار لاسکو
در سپتامبر ۱۹۴۰، چهار پسر در جنگلی در نزدیکی Montignac فرانسه مشغول بازی بودند که سگ آنها در یک سوراخ ناپدید شد. معلوم شد که آن سوراخ ورودی یک غار است. دوستان ناخواسته با بهترین مجموعه بازمانده از هنر غارهای پارینه سنگی اروپا برخورد کردند . دره Vézère به تنهایی شامل ۲۵ غار تزئین شده است اما دامنه و کیفیت نقاشی ها بی نظیر است.
شامل حدود ۶۰۰ نقاشی حکاکی شده است که در مجموعه ای از اتاق های به هم متصل شده اند. نسبت بالایی از تصاویر حیوانات را به تصویر می کشند. دیدنی ترین نمونه ها در تالار بزرگ گاو نر است که توسط چهار جانور بزرگ به طول ۱۸ فوت (۵.۴ متر) تسلط دارند. هدف از نقاشی ها بسیار مورد بحث بوده است. بسیاری از آنها در مناطقی هستند که هرگز نمی‌توانستند به درستی دیده شوند، بنابراین به نظر می‌رسد که عملکرد آنها مذهبی است تا تزئینی.
این غار در زمان جنگ کشف شد، بنابراین بررسی دقیق محل به تعویق افتاد، اما در سال ۱۹۴۸ به روی عموم باز شد. جمعیت بی سابقه ای برای دیدن آن آمدند – که به سرعت تبدیل به یک مشکل شد. رطوبت هوای بازدیدکنندگان به همراه گرد و غبار و گرده های روی کفش هایشان باعث بدتر شدن محسوس تصاویر شده است. این غار در سال ۱۹۶۳ بسته شد و یک فاکس در داخل پوسته ای از بتن مسلح ساخته شد.
۴.شهر غار واردزیا
در حومه دورافتاده نزدیک آسپیندزا، گرجستان است ، لانه زنبوری از روزنه های جذاب قرار دارد که از صخره های عظیم کوه های قفقاز کوچک تراشیده شده است. این شواهد بیرونی یک شهر غار وسیعی است که در قرن دوازدهم در اینجا ایجاد شده است.
در نزدیکی مرزهای ترکیه و ارمنستان، واردزیا به عنوان یک دژ نظامی توسط گیورگی سوم، پادشاه مسیحی گرجستان، در زمانی که تهاجمات مسلمانان تهدیدی همیشگی بود، در نظر گرفته شد. سرزمینی که به‌خاطر معماری غارهایش معروف است.
در اوج خود، این شهر یک خلاقیت معجزه آسا در نظر گرفته می شد، ۱۳ طبقه و هزاران اتاق آن که قادر به اسکان ۵۰۰۰۰ نفر بود. اینجا یک سالن ضیافت، کتابخانه، نانوایی، استخر حمام، انبارهای نوشیدنی ، و یک کلیسای اصلی بزرگ بود که دیوار شمالی آن نقاشی دیواری معروف تامار و پدرش را نشان می‌دهد. اواخر دهه ۱۲۰۰ زلزله‌ای رخ داد که برخی از شهر را ویران کرد و ورودی‌ها را زمانی از دید پنهان کرد و در دهه ۱۵۰۰ شاهد حمله غارتگران بود که نابودی شهر را تسریع کرد. در طول قرن‌ها، این مکان نسبتاً غیرقابل دسترس تا حد زیادی مورد توجه قرار نگرفت، اما تلاش‌ها برای مرمت و ارتقاء شهرت آن را بسیار بالا برده است.
۵.غار آخرالزمان
در جزیره کوچک و صخره ای پاتموس، غار آخرالزمان را می توان در اعماق صومعه ای یافت که آن را احاطه کرده و از آن محافظت می کند.
در قرن دهم، غار پاتموس توسط یک صومعه ارتدکس یونانی محصور شد تا از نظر فیزیکی از آن محافظت کند و از اهمیت معنوی آن محافظت کند. از آن زمان تاکنون این مکان یک مکان مهم زیارتی مسیحیان بوده است.
۶.غار آجانتا
غارهای آجانتا در ایالت ماهاراشترا در شمال مرکزی، هند واقع شده است .
در قرن اول یا دوم پیش از میلاد، غارهایی در آجانتا در ناحیه ماهاراشترا در غرب هند ظاهر شدند. غارها عمداً از صخره تراشیده شده و به نمازخانه یا چایتیا و حجره های رهبانی یا ویهارا تقسیم شده اند . این غارها که قبلاً در دنیای بودایی اهمیت زیادی داشتند، بین قرن سوم و ششم پس از میلاد، زمانی که مکان آنها بخشی از یک مسیر تجاری مهم شد، به شهرت بیشتری رسیدند. تعداد زیادی از زائران، بازرگانان، صنعتگران و صنعتگران در طول مسیر سفر کردند و آجانتا به منطقه ای تبدیل شد که در آن ایده ها و اخبار رد و بدل می شد، بنابراین به گسترش بودیسم در خارج از شبه قاره هند کمک کرد .
مکان آجانتا در نزدیکی جالگان در سال ۱۸۱۹ توسط دو سرباز بریتانیایی در یک سفر شکار دوباره کشف شد. غارها برای قرن ها فراموش شده بودند و به طرز شگفت آوری به خوبی حفظ شده بودند. در سبک نقاشی‌ها، مجسمه‌ها و نقاشی‌های دیواری آجانتا دو مرحله متمایز دیده می‌شود.
حکاکی‌ها و نقاشی‌های مردم نشان‌دهنده قراردادهای کلاسیک گوپتان است: رفتارهای خطی بدن انسان، کمر باریک، موهای بلند مشکی، شکل‌های ایده‌آل زنان، لب‌های پر، بینی باریک و چشم‌های نیلوفر آبی. غارهای تراش خورده صخره ای به شدت تداعی کننده هستند و به نظر می رسد برای راهنمایی بازدیدکنندگان در طول یک سفر معنوی و همچنین فرهنگی طراحی شده اند.
۷.غارهای الورا
غارهای الورادر ایالت ماهاراشترا در شمال غربی مرکزی، هند واقع شده است.
غارهای الورا ایجاد شده در فلات دکن در نزدیکی اونگ آباد هند، شباهت های معماری با غارهای دیگر در منطقه مرکزی دکن دارند. آنها شامل ۳۴ معبد و صومعه هستند که به بودیسم، هندوئیسم و جینیسم اختصاص یافته اند. صومعه های بودایی و جین معمولاً در چندین طبقه ساخته می شوند و به نمازخانه و حجره های صومعه تقسیم می شوند. غارهای بودایی با بوداها، بودیساتواها، الهه های مادر، نوازندگان، پوره ها، چهره های نگهبان و حیواناتی که از صخره حجاری شده اند تزئین شده است. برای تزیین آیکون ها از گچ و رنگدانه های طبیعی استفاده شده است. یکی از چشمگیرترین سازه ها به شکل نعل اسبی چیده شده است و شامل یک سالن ستون دار است که به بودای بزرگی که در یک استوپا نشسته است منتهی می شود.
در طول قرن نهم، پنج معبد جین ساخته شد، بزرگترین معبد سنگی شناخته شده در جهان اسو ومجسمه ای از ارباب جین نشسته در سالن اجتماعات ایندرا یکی از خیره کننده ترین نمونه های معماری جین در هند، نگهداری می شود.
تفاوت غارهای هندو با غارهای جین و بودایی به دلیل داشتن سقف بلندتر و تنوع بیشتر تزئینات و شمایل ها است. غارهای الورا برای سه دین مختلف ایجاد شده اند، اما سبک تزئینات، ساختار معماری و نمادگرایی این بناهای تاریخی مشابه هستند.
۸.غار ایلیا
در دامنه‌های کوه کرمل در شمال اسرائیل مکانی قرار دارد که احتمالاً یهودیان، مسیحیان و مسلمانان را در همان مکان عبادت می‌کنند. ایلیا به طور سنتی به عنوان خشم پیامبر دیده می شود که خود را در بیابان ها و کوه ها منزوی کرد و در غارها پنهان شد. این غاری است که گفته می‌شود الیاس نبی هنگامی که از پادشاه و ملکه آن دوره، آخاب و ایزابل پنهان می‌شد، در آن پناه گرفت، زیرا به دلیل محکوم کردن بت پرستی آنها با مجازات روبرو شد. همچنین اعتقاد بر این است که اینجا مکانی است که ایلیا بعدها مدرسه ای را برای تحصیل دین تأسیس کرد.
غار – که در دهه ۱۹۵۰ توسط حفاری‌ها کشف شد – محراب کوچکی را در خود جای داده است و یک صومعه کارملیتی که بر اساس دستور مذهبی مسیحی الهام گرفته شده است، مشرف به آن است. مسیحیان همچنین معتقدند که عیسی و خانواده اش در بازگشت از مصر در حالی که از دست هیرودیس پادشاه فرار می کردند در همان غار پناه گرفتند.
از غار ایلیا منظره کوهستانی دیدنی وجود دارد، فرصتی برای مشاهده شرایط چالش برانگیز که الیاس برای رسیدن به غار با آن روبرو می شد. هزاران زائر بر این باورند که این غار قدرت شفابخشی دارد و مراسم زیارتی و نمایشی در طول سال در اینجا برگزار می شود. دیوارهای غار با کتیبه هایی پوشیده شده است که توسط زائران متعددی که از این مکان بازدید می کنند، ساخته شده است که قدمت برخی از آنها به قرن پنجم می رسد.
۹.غارهای استرکفونتین
بخشی از سایت میراث جهانی یونسکو که در سال ۱۹۹۹ تأسیس شد، شش غار مرتبط استرکفونتین در آفریقای جنوبی، یافته‌های هیجان‌انگیزی را به‌دست آورده‌اند. غارهای آهکی در نزدیکی شهر کروگردرپ، در شمال غربی ژوهانسبورگ در دهه ۱۸۹۰ توسط یک کاوشگر ایتالیایی دوباره کشف شدند و تحقیقات بعدی نشان داد که در گذشته های دور این منطقه پر از گربه های شمشیری، کفتارهای پا دراز بود و میمون های غول پیکر مهمتر از آن، این منطقه همچنین محل سکونت انسان‌ها بود موجودات باستانی که پیشینیان انسان‌های امروزی بودند.
بقایای فسیل شده انسان‌ها در این هزارتوی تاریک زیرزمینی پیدا شده است که بین سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۵۱ توسط رابرت بروم از موزه ترانسوال در پرتوریا مورد بررسی قرار گرفت. در سال ۱۹۳۶ بروم فسیل هایی از گونه هومینین را پیدا کرد و در سال ۱۹۴۷ بیشتر جمجمه یک آسترالوپیت بالغ را کشف کرد، البته بدون فک پایین و دندان، که تخمین زده می شود ۲.۵ میلیون سال پیش می زیسته است.
۱۰.غار آلتامیرا
آلتامیرا ، نزدیک سانتیلانا دل مار، اسپانیا، متعلق به کمربند غارهای تزئین شده فرانسوی-کانتابریایی است که از جنوب غربی فرانسه تا شمال شرقی اسپانیا امتداد دارد. خود غار توسط یک شکارچی در سال ۱۸۶۸ پیدا شده بود، اما ۱۱ سال بعد بود که یک دختر پنج ساله متوجه این نقاشی ها شد. پدر او، مارسلینو دو ساتوئولا ، اولین کسی بود که این سایت را کاوش کرد و یافته‌های خود را منتشر کرد. ادعای او مبنی بر پارینه سنگی بودن این نقاشی ها با شک و تردید مواجه شد. برخی از باستان شناسان فرانسوی حتی گفته اند که آنها جعلی بوده اند. نظریات ساتوئولا در نهایت پس از مرگش به اثبات رسید.
نقاشی های خارق العاده عمدتا از حیوانات است. بهترین آنها گاومیش کوهان دار را نشان می دهد. هنرمندان فقط از سه رنگدانه رنگی – اخرایی، قرمز و مشکی – استفاده کردند، اما توانستند تصاویری واقعی به‌ویژه در بافت یال‌ها و خز ایجاد کنند.
۱۱.غارهای آتاپورکا
یک سیستم غار تماشایی در نزدیکی شهر آتاپورکا اسپانیا ، فسیلی غنی از نخستین انسان های اروپا را در اختیار دیرینه شناسان قرار داده است. این یافته ها اطلاعات گرانبهایی را در مورد ظاهر و نحوه زندگی اجداد انسان ما، از تقریباً یک میلیون سال پیش تا امروز، فاش کرده است.
این کشف که در غارهای آهکی باستانی در نزدیکی بورگوس واقع شده است، به طور اتفاقی زمانی انجام شد که در اواخر دهه ۱۸۹۰ یک برش راه‌آهن در این مکان انجام شد. چندین مکان متعاقبا حفاری شد، اما تا سال ۱۹۷۶ بود که اهمیت آتاپورکا زمانی که دانش‌آموزی استخوان فک انسان را کشف کرد، کاملاً درک شد. بقایای اولیه انسان از هومو ارکتوس تا هومو انسیسسور متغیر بود . فسیل خرس‌ها، گرگ‌ها و شیرها که در پای یک دودکش ۴۲ متری به ارتفاع ۳۵۰۰۰۰ سال قرار گرفته‌اند.
