سارا کورنینگ

سارا کورنینگ

پرستاری که هزاران نفر را از نسل کشی یونانیان و ارامنه نجات داد

سارا کورنینگ یک پرستار کانادایی بود که هزاران یتیم ارمنی و یونانی را در جریان نسل کشی در ترکیه نجات داد.
زندگی فداکاری و تقدیم او به همنوعان او را به چهره ای برجسته در کانادا، ارمنستان و یونان  تبدیل کرد ، جایی که نوادگان نسل کشی از کمک او تقدیر می کردند.
کورنینگ در سال ۱۸۷۲ در روستای چگوگین، نوا اسکوشیا به دنیا آمد. سارا در ۲۴ سالگی تصمیم گرفت پرستار شود. او برای آموزش به ایالات متحده نقل مکان کرد و تقریباً بیست سال در نیوانگلند کار کرد. اولین تجربه او در زمینه امداد رسانی در بلایای طبیعی احتمالاً در سال ۱۹۱۷ بود، زمانی که او برای کمک به ۱۰۰۰۰ قربانی انفجار هالیفاکس به نوا اسکوشیا بازگشت.
کورنینگ هزاران یتیم ارمنی و یونانی را نجات می دهد
در سال ۱۹۱۸، در سن ۴۶ سالگی، کورنینگ توسط صلیب سرخ آمریکا گواهینامه دریافت کرد. او در سال ۱۹۱۹ به Near East Relief، سازمانی که برای کمک به غیرنظامیان آسیب دیده از جنگ جهانی اول ایجاد شده بود، پیوست. اندکی بعد، او با ۲۵۰ امدادگر دیگر در قسطنطنیه (استانبول) فرود آمد.
او در دهه آینده به نجات و مراقبت از هزاران کودک یتیم ارمنی و یونانی کمک کرد که اغلب در این روند جان خود را به خطر انداختند.

اولین پست کورنینگ در قفقاز جنوبی در جمهوری ارمنستان بود. او که در نزدیکی ایروان مستقر بود، در میان صدها هزار پناهنده گرسنه کار می کرد که اغلب به حصبه و وبا مبتلا بودند.
دومین پست او در کالج آناتولی در شمال مرکزی آناتولی بود. بیشتر صبح‌ها، سارا و همکارانش بچه‌هایی را جمع می‌کردند که والدین ناامید در ورودی کالج مانده بودند.
جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۸ به پایان رسیده بود اما درگیری های پس از جنگ همچنان ادامه داشت. جنگ یونان و ترکیه در سال های ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۲ یکی از این درگیری ها بود. در سپتامبر ۱۹۲۲، نیروهای ترکیه ارتش مهاجم یونانی را به شهر ساحلی اسمیرنا (ازمیر) در دریای اژه عقب راندند.
کورنینگ در بحبوحه نسل کشی یونانی و ارامنه
در میان این آشفتگی، صدها هزار نفر با امید به نجات توسط کشتی های جنگی متفقین به سوی اسمیرنا سرازیر شدند. با این حال، نیروی دریایی ایالات متحده سیاست عدم دخالت شدید را دنبال کرد و به صلیب سرخ و امداد خاور نزدیک دستور داده شد که فقط افرادی را که شهروند ایالات متحده بودند تخلیه کنند.
یک تیم پزشکی، که شامل کورنینگ بود، برای کمک تعیین شد. آنها که در ابتدا از آوردن افراد محلی به کشتی ها منع شده بودند، توانستند ایستگاه های تریاژ برای پناهندگان ایجاد کنند.
در ۱۳ سپتامبر، آتش سوزی شروع شد. با ورود نیروهای تریکه به شهر  ، کل محله ها به آتش کشیده شد. در این شرایط، کورنینگ و همکارانش صدها کودک محبوس در دو مدرسه را نجات دادند. آنها را از میان دود و خونریزی هدایت کردند و در نهایت آنها را به کشتی های جنگی آمریکایی که عازم یونان بودند تحویل دادند.
پرستار شجاع یتیم خانه های جدیدی را در یونان تأسیس کرد
در یونان، کورنینگ به تأسیس یتیم خانه های جدید کمک کرد و خودش مسئول اداره آن شد. او پنج دختر را به فرزندی پذیرفت و هزینه تحصیل آنها را تامین کرد.
جورج دوم پادشاه یونان به خاطر شجاعتش نشان صلیب نقره ای شوالیه نشان رستگار را که یکی از بالاترین افتخارات کشور است به او اعطا کرد. او در اواخر دهه ۱۹۲۰ به کالج آناتولی منصوب شد و تا زمانی که کالج در سال ۱۹۳۰ بسته شد در جمهوری جدید ترکیه کار کرد.

در سال ۲۰۱۶،انجمن سارا کورنینگ در استان نوا اسکوشیا کانادا برای بزرگداشت اقدامات قهرمانانه کورنینگ تأسیس شد. بنای یادبودی برای گرامیداشت یاد او ساخته شد.
مجسمه او اکنون در محوطه موزه و آرشیو کانتی یارموث قرار دارد ادای احترامی به او و کودکان شجاعی که او به نجات و مراقبت از آنها کمک کرد. 
به گفته بنیانگذاران انجمن، دیوید و جنیفر چاون، کار مجسمه ساز منعکس کننده ریشه های ارمنی است و سارا عمیقا متاثر می شد که صد سال بعد شخصی از کشور و افرادی که با او آشنا بود مجسمه ای به افتخار او ساخت.

او پس از بازنشستگی به شهر زادگاهش چگوگگین بازگشت و تا سال ۱۹۶۹ در آنجا زندگی کرد. او در سن ۹۷ سالگی درگذشت و زندگی خود را وقف آموزش و پرورش کودکان کرد.

روی سنگ قبر سارا کورنینگ عبارت «او زندگی کرد تا به دیگران خدمت کند» نوشته شده است.